Donderdag 2 maart 2017
Tijdens de algemene ledenvergadering had ik, misschien wel terecht, de opmerking dat er geen nieuwe vis verhalen meer op onze website werden geplaatst. En dat terwijl er toch diverse verhalen te verwachten zouden kunnen zijn van mensen die naar Noorwegen, Duitsland en Denemarken zijn wezen vissen.
OK vorig jaar was dan misschien niet een jaar voor mij dat ik veel visverhalen zou kunnen ophoesten, ik had wel gevist en zou dus ook het nodige aan de webmaster hebben kunnen aanleveren, maar het kwam er niet van.
Dus ga ik het maar een beetje proberen goed te maken.
Tijdens diezelfde ledenvergadering spraken Henk Dunsbergen en ik af om op donderdag 2 maart 2017 forellenplas De Ruigenhoek onveilig te gaan maken. Onze vaste metgezel, te weten Rien Hezemans had waarschijnlijk het weerbericht beter bekeken dan wij en ging niet mee. Een van de andere vismaten, Kees Carpentier, zou op eigen gelegenheid komen.
Tegen 9.00 uur vertrokken uit Sweet Lake City en dankzij de krokus vakantie geen files en in iets meer dan een half uur bij de Ruigenhoek en werden daar hartelijk welkom geheten door gastheer Rick Baars. Kopje koffie met iets erbij en dan snel optuigen die hengels want er heerste een enorme vangdrang bij Henk en mij.
Vorige keren bij deze vijver had veel vis opgeleverd op een zwart streamertje, diep gevist. Daar dus mee begonnen, noppes, niks. Henk viste met een nimfje #14, groen tungsten kopje en groene soft hackles, een van de laatste keren een topper van Sander E. Resultaat hetzelfde als bij mij , noppes, nada, niks. En dan te weten dat er hele mooie forellen rondzwemmen. Hoewel de bijgevoegde foto van afgelopen mei is, toen een topdag van wel 20 forellen tussen de 45 en 55 cm.
Donderdag 2 maart was dus duidelijk een heel andere visdag. De halve inhoud van mijn vliegendoos had ondertussen het water geproefd maar de resultaten bleven gelijk 0,0. Het enige was dat we steeds kouder en natter werden. Rien was dus veel verstandiger geweest dan wij tweeën samen, en Kees liet zich ook al niet zien, verkoos dus ook de warmte boven koukleumen aan de waterkant.
Op een gegeven moment komt er een Utrechter bij Henk op de lip staan vissen, onder ons gezegd en gezwegen een stekkenpezer van de bovenste plank. De beste brave man vist met een beetverklikker en daaronder 2 vliegen. Geen idee welke en ik heb het hem ook niet gevraagd want direct op het eerste gezicht “niet mijn type”. Maar wat gebeurt, de lampenpit vangt in No Time 3 forellen. Henk en ik besluiten dus ook maar eens van techniek te wisselen en de vis niet meer op de bodem te zoeken maar tussen water en wind.
Dus beetverklikker en een buzzer aangeknoopt, Henk zelfs 2 vliegen onder zijn beetverklikker. Bovenstaand buzzertje #12 en als je goed kijkt zie je nog het nylon zitten, dit was echt het vangertje.
Binnen een half uur 6 forellen geland, met de hulp van Henk want mijn onderdanen werken toch niet zo goed als ik wel zou willen, en nog een paar aanbeten gemist en 2 verspeeld.
Henk ondertussen met 2 vliegen nog steeds niets. Geen aanbeet niks. Wisselen naar een andere vlieg leverde ook geen resultaat op, Op een gegeven moment zeg ik tegen Henk neem mijn hengel nu eens. We staan wel 4-5 m van elkaar verwijderd dus de communicatie verliep gemakkelijk. Henk neemt mijn hengel en bij de eerste worp een aanbeet en hij verspeelt een pracht van een springende forel. En dan vraag je nu, wat was het verschil Volgens ons geen. Wij weten het niet Henk en ik visten allebei met een Vision Attack, #5, 3 delig, 9 ft. Exact dezelfde reel en lijn en zelfs de diepte van beetverklikker tot onderste vlieg precies gelijk. Wie het weet mag het zeggen.
En ja hoor daar komt onze Utrechtse stekkenpezer, hij had na de 3 vissen niets meer gevangen, weer aan en bij mijn opmerking of hij misschien op mijn plekje wil vissen schijnt hij het te snappen en gaat een stuk opzij.
Henk en ik ondertussen koud tot op al onze botten besluiten eerst maar eens de inwendige mens te gaan verwarmen. Na een heerlijk kop koffie en een broodje warme worst besluiten Henk en ik toch maar richting Sweet lake Fly te vertrekken met de verwarming van de auto op puntlassen om de kou in onze botjes te verdrijven. OK we zijn watjes die wat kouwelijk zijn aangelegd maar ’s avonds zat ik nog te rillen in de luie stoel. Had ik toch maar de binnen voering in mijn vis jack laten zitten.
Albert
