z.v.v. Weight Forward

Op een mooie najaarsdag wilde ik maar weer eens gaan vissen. Als vervent vliegvisser rukte ik gewoonte getrouw mijn 4-tje uit het rek en stopte alle benodigde spullen zoals vliegendozen, tippet materiaal en nog veel meer onnodige dingen in mijn visvest, tuigde mijn hengel op en knoopte twee nimfen aan de leader. Jas aan, hoed op en op pad.

Voor ik de deur achter mij dicht trok pakte ik nog vlug een opgetuigt superlicht spinhengeltje uit het hengelrek en stopte een doosje mini shadjes in mijn zak van mijn vest. Immers, je  weet maar nooit. Het idee om met de fiets de polder in te gaan liet ik vanwege de wind maar gauw varen. Dan maar met de auto op weg naar een van mijn geliefde stekken in de omgeving van Leiden. Ter plaatse gekomen bleek de wind behoorlijk te zijn toegenomen tot ongeveer windkracht zes Beaufort. Iets te veel om lekker te vissen met de vliegenhengel. Vliegvissen moet natuurlijk niet op werken gaan lijken, had ik wel bij mijn baas kunnen blijven. Behalve een flinke kabbel was er overigens geen enkele visactiviteit aan de oppervlakte te zien. Mijn eerste gedachte was: “Gloeiende, gloeiende, dat wordt dus niets.

Gelukkig dat ik op het laatste moment het spinhengeltje nog had meegenomen. Ik knoopte voor de zekerheid een staaldraadje aan de gevlochten lijn en viste een paar smalle poldersloten af. Geen teken van leven, niets nada. Niet eens een klein baarsje. Ik besloot te verkassen, stapte in de auto  en reed richting Leiden. Bij de Lammerbrug gekomen besloot ik het maar met het mini-shadje langs de kant in de Vliet te proberen. Nadat ik de auto had geparkeerd en een bakkie koffie in de koffietent had genuttigd ben ik aan de wandel gegaan. Al kantikalend liep ik richting Voorschoten, maar geen stootje. Een paar honderd meter verderop stonden een paar dukdalven, zou het daar dan welke lukken om een baarsje te verschalken?

Voor ik een paar meter in die richting was gelopen met mijn shadje achter mij aanslepend langs de kant, kunstaas dat niet in het water licht vangt immers helemaal niets, kreeg ik een aanbeet. Bingo! Een forse ruk, een kromme hengel en even later een mooie baars van 36 cm in mijn net. Helaas was ik helemaal alleen dus dan maar even alleen een vreugdedansje gemaakt. Dit gaf de burger moed en met goede zin liep ik daarna verder in de richting van de dukdalven.

Jiggend achter de palen, vlak langs de kant kreeg ik een enorme dreun op mijn hengel, Een flinke snoek of mooie snoekbaars schoot het door mijn hoofd. Ik kon mijn ogen niet geloven, de vis die aan de oppervlakte kwam was een enorme baars. Mijn netje was te klein om hem er in een keer in mijn netje te krijgen. Na een paar verwoede pogingen lukte het mij om de enorme (wilde) baars te scheppen. Mijn netje hing helemaal uit zijn voegen. Zo’n grote baars had ik nog nooit gevangen. Het meetlint gaf precies 46 cm aan. MOOOOI. Ik vond de eerste baars van de middag al mooi, maar deze overtrof al mijn verwachtingen.

De moraal van dit verhaal. Wed nooit op één paard en ga ook nimmer zonder spinhengeltje op pad. Het kan je visdag redden.

Het door mij gebruikte hengeltje is gebouwd door Tjeer van der Ploeg, is 2.40 m lang en heeft een werpgewicht van 2-5 gram. Een klein molentje in de 1000 klasse van Mitchel gevuld met 10/00 gevlochten lijn, een staaldraadje van 30 cm met aan de speldwartel een jigkopje van 3 gram voorzien van een groen shadje (mini fry van Fox).

Hans Harm

Afgelopen 30 oktober eindelijk weer eens een lezing op de club.
Het onderwerp was baars vissen. Momenteel is dat Baarsvissen dus helemaal hot! Vandaar  deze lezing.
Wie kun je dan beter vragen dan Andre? Ik zou het ff niet weten. Dus contact gezocht met deze grote bindbroeder.

Nou en Andre heeft ons wederom niet teleur gesteld! We hebben heerlijk genoten van zijn expertise en ons zitten verkneukelen bij het aanschouwen van zijn bindkunsten.

Als bijna vanzelf rolde de ene na de andere mooie baarsstreamer uit zijn mooie Regal Vice!

Ik denk dat we kunnen stellen dat het een zeer geslaagde avond was, en dat het ons allen enorm geïnspireerd heeft om eens te kijken of wij onze baarsvisserij naar een hoger plan kunnen liften. Ik ben mezelf er stiekem al een beetje meer in gaan verdiepen met al best wel redelijk resultaat.

Ik hoop dat jullie dat ook gaan doen jongens, dan gaan we een mooie winter tegemoet!

Ted Theisen

Bert van  Rijn

Wat een mooie zonnige dag en dat op 29 september!
Mooie vijver met een goede visstand, goed restaurant waar we met zijn alle lekker gegeten hebben.
Geweldig dat je zowel vanaf de oever, steigers, vlot en Belly-boat kon vissen.
Ook waren er een aantal prijzen ter beschikking gesteld voor de meest gevangen vis.
Jammer, zelf niets gevangen… misschien minder werken en meer vissen?
Ik heb een geweldige dag gehad met al mijn vismaten van de club en daar gaat het om… toch!

Ted Theisen

Gelukkig hadden we een goede opkomst en alle mazzel met het weer.
Dat het moeilijk zou worden was al snel duidelijk. Het water lag er bijna rimpeloos bij dus de vis had alle tijd om ons aasje te controleren.
Tedje had besloten de Belly-boat te gebruiken en daar had ik geen spijt van aangezien ik lekker een beetje kon dobberen en de de hele plas rond kon. Bijna de hele dag met de droge vlieg gevist. Eerste aanbeet was mooi om te zien de kleine forel nam mijn vliegje heel rustig van het wateroppervlak. En ik sloeg rustig helemaal mis. Oeps!!
De tweede aanbeet had ik mijn zenuwen beter onder controle en deze vis bleef plakken. Aan het einde van de dag nog een kans op een Stimulator en ook deze vis bleef hangen. Aan het einde van de dag heerlijk afgesloten met een hapje en een drankje. Wat wil een mens nog meer?? Op naar de volgende 20 mannen!!

Wim van Gaalen

We hebben een hele fijne middag genoten van het uitzicht over de plas. Helaas werd er slecht gevangen.  Persoonlijk helemaal niets, geen aanbeet gehad, zowel op droge vlieg als nymphen en streamers. Wel heb ik aan heleboel mooie plaatjes kunnen schieten die ook op de site beschikbaar komen.

Henk Dunsbergen

Wat een mooie dag. Het begon met een bakkie en een gebakje. Optuigen en daarna met Albert en Rien op het vlot. Zon en vlak water. Ik begon met iets wittigs dat dreef. Kort na de worp zag ik een forel draaien. Hij pakte het aas. Hebbes dacht ik maar nee. Hierop met het vlot de kant opgezocht. Daar zagen wij een school  zwemmen. Met een verre worp lukte het Albert met een kleine bruine vlieg de eerste forel te pakken. Het viel niet mee want de forel zwom onder het vlot door. Uiteindelijk werd hij geland.
Even later ving Albert de tweede. Na enige tijd lukte het mij om een grote forel te haken. Het vijfje boog goed door. Ik kon niet voorkomen dat hij onder de lijn van het anker door zwom. Ik vreesde het ergste maar gelukkig zwom hij dezelfde weg terug. Na de landing bleek hij groot te zijn. Hij werd geschat op ongeveer 60 cm.
Het tweede deel van de middag werd vanaf de kant gevist. Zonder resultaat. Na afloop nog een heerlijk biertje en een smakelijk buffet. Een fijne dag.

Jouke Zwiers/Benthe Zwiers

Een leuke dag waar we samen (Benthe nog iets meer dan ik) flink naartoe hebben geleefd. Eindelijk eens echt op forel vissen. Even verkennen, daarna snel een gebakje en een kop thee naar binnen werken en gaan vissen!
Al snel de eerste vis op de kant. Met enig oprekken en een beetje goede wil kwam dit baarsje op een centimeter of 4. Maar vis is vis. Flink veel aanbeten gemist op de droge vlieg. Langzaam aan eens naar de natte vlieg. Weer wat spannende runs. Maar niets beet door. Dan maar een hazenoortje eraan hangen. Daar kwam een dikke forel bij. Na een mooie dril en mooie foto weer een tijdje niets.
Daarna wat baarsjes en een mooie tip van een collega visser. Klein stukje zonker op een haakje. Raak! Forel aan de haak en de hengel maar eens aan Benthe gegeven die deze grote vis netjes op de kant bracht. Op naar de volgende vis. Bruine zonkertje was niet meer interessant, dus een felgekleurd baars streamertje eraan gehangen die iets dieper liep. Vonden twee mooie baarzen een goed idee. Tot slot een enorme klap op de hengel en de lijn verdween de diepte in. Een klein forelletje met nieuwe duracel batterijtjes ging ermee van tussen. Na een mooie dril, deze ook op de kant gekregen.
Onder toeziend oog van steeds meer mede-clubleden nog een aantal vissen gemist en toen was het tijd. Gelukkig had Benthe vrienden gemaakt en op deze manier nog zes mooie vissen ‘gevangen’. Plus haar baarsje en de vis die ik haakte en zij landde, maakte haar winnares van het toernooi.
Trots vertelde ze hier ‘s avonds ‘ honderd uit’  over aan mama, opa, oma en broertjes. Ook de juf op school is inmiddels volledig op de hoogte.

Een super geslaagde dag! Op naar de volgende keer!

Ieder voorjaar neem ik mij voor om vaker gericht op karper te gaan vissen.  Maar alle andere visserij vind ik ook leuk dus het hing er altijd een beetje bij. Maar ik hoef niet meer te werken daarom er is meer tijd dan vroeger. Terwijl het enorm spannende visserij is. En het kan goed in de “ verloren uurtjes”. Eventjes een uurtje of twee naar buiten en  wie weet spot je er eentje. Het wordt nu weer wat warmer en de eerste karpers willen paaien. Behalve dat het warmer wordt, schijnt nu ook wat vaker de zon. En dat helpt om de karpers te vinden.
Behalve dat het spannend is, heb je er ook niet zoveel voor nodig. Een stevige hengel ( dat wel) , sterk nylon, liefst een reel met een slip die werkt en een doosje vliegen. En niet vergeten een schepnet. Dus niet zoveel en alles kan op de fiets mee. Oh en de polaroid niet vergeten.

Iedereen kent wel wat sloten en slootjes rond Zoetermeer die wat ondieper zijn dan het grotere water waar ze bij horen. De ondiepe gedeelten warmen eerder op en zijn mogelijke paaiplekken voor de karpers.

Zo nu en dan fiets ik naar de Gelderswoudseweg en wandel die dan af om te kijken of er al wat te zien is. De knotwilgen zijn geknot dat het kan nu weer. Zo begin april zie je nu en dan een karper dus het komt op gang. De sloot langs  de Gelderswoudseweg loopt dood. En in het laatste stuk zit altijd karper, zomer en winter door. Niet veel , ik denk vier stuks. Maar ze zitten er , reden om toch een keer te wandelen met  hengel. Begin april was er een zachte middag met niet al te veel wind en heb ik de hele sloot weer eens afgelopen.  Maar ik was niet alleen.
Twee collega vissers waren hier en daar aan het voeren met pallets. ( voorntjes reageren daar overigens gelijk op). Aan het einde van de sloot kwamen we elkaar tegen. Ik vroeg of ze van plan waren om te gaan vissen want dan zou ik stoppen want zij waren daar eerder. Maar nee, omdat de vissen niet wilden azen gingen ze ook niet vissen. We hebben samen een tijdje staan kijken naar de stofwolken in het water, daar waren duidelijk twee mooie karpers bezig. Zo nu en dan een staart maar minutenlang alleen maar stofwolken en kolken.

Toen de twee collega vissers aanstalten maakten om weg te gaan heb ik mijn oranje zalmeitje in de stofwolken geworpen. Het zalmeitje zonk rustig af en toen een schokje op de leader. Slaan! Raak! Binnen twee seconden was er 15 meter lijn van mijn reel af en toen pats, los, shit. Ik stond daar met  een hartverzakking en de twee collega’s keken met ongeloof toe. Hoe was het mogelijk, een oranje balletje wol er in en gelijk bingo. Maar dat is geluk en daarna pech dat je de vis verspeelt, en het was een grote, daar waren we het met z’n drieën wel over eens. Thuis nog eens nagedacht en voor de zekerheid de backing nog maar eens nagekeken en een wat grotere haak genomen en daarop nieuwe zalmeitjes gebonden.

Natuurlijk zo nu en dan terug geweest. Werpen op stofwolken. Proberen te werpen naar zichtbare karpers. Vergeet het maar, ze zwommen er om heen, of ik gooide verkeerd en dan was het ook klaar. Dus wachten op de echte paaitijd en ik weet dat er dan  tientallen karpers zwemmen en dan kun je een verkeerde worp wel hebben, kansen genoeg.

De zondag toen PSV kampioen werd,  had ik nog twee uurtjes tijd. Op de fiets gestapt en richting Pijnacker gefietst. Ook daar zijn sloten en slootjes die ondiep zijn en waar altijd wel een karpertje is te spotten. Ik heb een half uur gegooid op een karpertje van 40 cm dat tussen de kassen heen en weer zwom in een slootje, geen kans, gewoon er om heen en er onder door.
Dan maar naar het volgende watertje dat ik nog weet. Inmiddels geen zon meer en een beetje wind en dan wordt het al lastiger. Rustig lopen langs het water met de polaroid en dan ineens, verrek, vlak langs de kant een dikke karper. Rustig blijven . Schepnet uitklappen. Slip aandraaien.  Even teruglopen en kijken hoe je die gaat aangooien. Niet over hem of haar heen.  Verder naar het midden en dan langzaam naar hem toe trekken was ook lastig. Geen fietsers ?! Dan maar in 1 keer goed proberen, kort worpje 10 cm er voor en hap! Slaan Hangen!

Yes, en toen ging het los. Maar hier geen bruggetjes om de 20 meter net als aan de Gelderswoudseweg. Ruim baan , dus strak houden en gelijk meelopen in het begin. Niet forceren, het is een mooie! Na een minuut of 10 gaat de tenniselleboog zeer doen en staan er de nodige voorbijgangers om mij heen. Rustig blijven! Iemand biedt aan om het schepnet te gaan gebruiken, ik twijfel nog even want dat kennen we, een onervaren iemand en dan pets weg vis.

Dan gebeurt er iets vreemds, nog een karper, de partner in love zwemt telkens mee! Scheppen wordt nu echt ingewikkeld. Ik zeg tegen de vrijwilliger, houd het net laag, ik breng de vis naar je toe, niet gaan scheppen en als die er in zit niet optillen, omhoog trekken! Dan gaan de twee karpers voor een nieuwe run van zeker 10 meter, door het wier en alle andere zooi. Maar dan moet het een keer klaar zijn, ik vis met 30/00 en een stevige hengel (de bruggetjes Gelderswoudseweg weet je nog) en ga de zooi blokken. Ik ben dan al 15 minuten bezig en het gaat pijn doen. Uiteindelijk dirigeer ik de vis (en de partner!) naar de kant. De vis wordt geschept, natuurlijk breekt het schepnet (niet tillen , trekken!?) en de karper is op de kant.

Filmpjes en foto’s door de omstanders, ook met mijn telefoon. Uitleg van mij dat ik een vliegvisser ben en dat deze bak gevangen is met een pluisje oranje spul, onthaken en terug in de sloot. Pfffff!

Om vier uur weer thuis, met fotootjes en filmpjes. Misschien woensdag weer als ik een verloren uurtje heb maar eerst  een nieuw schepnet kopen.

Wim Brummer

Voor het mooie vis ik te zwaar, een 9 ft # 9 hengel (nog van Albert op de veiling) en 30/00 maar in de Gelderswoudseweg zijn veel bruggetjes en dan is het toch echt soms buigen of barsten, vandaar.

Elke zomer doe ik het wel een paar keer. Vroeg opstaan om twee uurtjes brasem te vangen in de Noord Aa. We weten allemaal dat de brasem in de ochtend en in de avond goed te vangen is langs de strandjes. Ik ben nu ’ s morgensvroeg tweemaal geweest  en heb lekker gevangen.

De eerste keer was het goed raak. De omstandigheden waren dan ook geweldig. Geen wind, lekker warm en met een heldere lucht en later de zon. Petje op, zonnebril op scherp. De ideale omstandigheden om de brasem te spotten en aan te werpen. Soepel hengeltje mee, twee nimfjes er aan en dan is het een leuke visserij. Zeker als je ze vangt op iets dieper water dan kniediep. Op dieper water geven ze leuke sport op een soepel hengeltje. En als je met 12/00 vist heb je soms toch je slip nodig.

De eerste keer was ik spekkoper met 14 stuks, de tweede keer stopte de teller bij zes. Maar toen was het nevelig, geen zon, beetje wind en een kabbeltje en dan wordt het lastiger om te zien waar de voor- of de achterkant van de brasem zit.

Meestal is het rond 09.00 uur wel over, ze verdwijnen naar het diepe. Op maandagmorgen en waarschijnlijk ook in het weekend is het rond 08.00 uur wel gedaan. De schoonmaakploeg arriveert en rijdt met een tractor met schuif hard langs de waterkant, boeggolf en het strand is weer netjes en de brasem verdwenen. In de binnenbak gaat dan de pomp aan om de bak door te spoelen.

Ik vis meestal met zwarte nimfen, soms maat 10 soms maatje 14 en 16 maar het maakt eigenlijk niet uit. Bij haakje 16 is het goudkopje wel van tungsten om snel op diepte te kunnen komen. Ruim voor de kop gooien, strippen of achtjes draaien en als het goed is komen ze er achteraan. Meestal sla ik voordat ik ze voel, je ziet aan de vis dat hij hapt maar met je ogen dicht strippen kan ook. Dan weet je zeker dat hij of zij gehaakt is. ( met ogen dicht doe ik ook wel bij snoek vissen als de snoek mijn streamer volgt om maar niet te vroeg te slaan.)

Ik heb het idee dat de brasem bij de ballenlijn groter is dan in de binnenbak. In ieder geval wat sterker. Misschien omdat het water bij de ballenlijnen wat minder warm is, ik weet het niet, het is maar een idee. Daarom sla ik de binnenbak meestal over en loop gelijk door naar het grote strand. Zoals gezegd, daar is het dieper, heb je meer sport en willen ze nog wel eens tussen je benen door ontsnappen. Netje is handig maar dat gaat flink stinken in de auto als je het niet schoonmaakt. Onthaken is het water met je tangetje gaat even goed.

Al met al leuke visserij maar je moet er wel erg vroeg voor opstaan.  (zeker als je eerst thuis wilt poepen.)

Wim Brummer

Door wat gezondheidsperikelen had ik de behoefte om een dagje alleen op pad te gaan. Sorry vismaten. Volgende keer anders. Op een mooie dag in de auto gestapt, vouwfiets achterin en op naar Leusden, naar het Valleikanaal. Daar geparkeerd en toen met de fiets heerlijk langs het kanaal gereden. Het mooie van fietsen is dat je binnen 6 km meerdere stuwen tegenkomt en ook nog wat instromende beekjes wat ook goede plekken moeten zijn.
Het Valleikanaal stroomt ruw weg van de Beneden Rijn noordwaarts , langs Scherpenzeel, Woudenberg, Amersfoort naar de Eem en is onderdeel van de Grebbelinie.

Ik heb bij 2 stuwen gevist. Bij Asschat staat een van de eerste stuwen die de windes tegenkomen. Dat is dan ook meteen de drukste plek. Je staat er zo met een man of zes te vissen. Niet helemaal mijn ding maar ook wel gezellig en je leert altijd wat van de cracks die daar staan. En altijd bereid om je vis te scheppen of een fotootje te maken. Ik heb daar een beetverklikker gezien die in de turbulente stroming bij de stuwen goed werkt. Een klein ballonnetje, beetje meer of minder lucht er in, op je lijn knopen, afknippen en klaar! Het is daar langs de bodem vissen met verzwaarde nimfen. Een Red Tag maatje 8 met goudkop en het nodige lood is daar een standaard nimf. Daar had ik er genoeg van en dat was maar goed ook want 10 stuks was ik na 2 uurtjes wel kwijt.
Na twee lossers had ik dan eindelijk mijn winde te pakken. Mooi ruw van de paaipukkels en een mooi formaat. Overigens niet op een Red Tag maar op een Copper John maatje 8. Voor mij een ideale nimf als je diep moet. En ik vind ze mooi, vandaar.

Het werd mij toch te druk daar en op de fiets terug richting Leusden naar de volgende stuw. Daar stond maar 1 vliegvisser en iemand met een werphengeltje en bonken brood. Dat brood werkte super, ik heb hem zeker 8 keer zien staan scheppen, windes en hele grote brasems.
Na een uurtje bleef ik alleen over en heb ik heerlijk nog twee uur gevist. Ik heb daar zeker 5 mooie vissen gemist, sommige net voor het schepnet los, anderen los na de eerste tik, spannende visserij. Soms leek net een beetje op Chechnimfen. In de stroming werpen, beetverklikker in de gaten houden en bij afwijkingen rustig aanslaan.
Wat mij opviel dat iedereen dicht bij de stuw en/of de vistrap vist. Ik geloof dat dit verboden is, maar ik heb mij maar aangepast aan de plaatselijke gebruiken.
Ik heb ook de nodige windes tegen de stuw omhoog zien springen, ze halen het niet maar het is een fantastisch gezicht. En ongelooflijk eigenlijk dat er in korte tijd zoveel vis de stuwen passeert om te paaien en dan ook weer terug zwemt. Lang leve de vistrappen!
In de zomer zeker een keertje terug met een doosje droge vliegen voor de alvertjes en wie weet winde, want er is ook een populatie windes die als standvis in het Valleikanaal blijft.

Wim Brummer