z.v.v. Weight Forward

De Voorweg of beter gezegd de Voorweg in Zoetermeer en het verlengde ervan Wilsveen in Leidschendam. Het water waar ik het over wil hebben deze keer is het stuk vanaf de Intratuin richting het westen. De Voorweg heet net voorbij restaurant de Witte Raven Wilsveen en gaat dan met een bocht van 90 graden naar het zuiden,  wordt dan smaller en smaller en komt uit in het brede water bij de Molendriegang.

Ik viste al jaren in en na de haakse bocht ( dus Wilsveen) op voorn(tjes) en snoek. In de winter op snoek en in het voorjaar op voorn . Snoeken is in het smalle gedeelte niet zo moeilijk. Als er eentje ligt dan komt de streamer al snel dichtbij en is de kans groot dat het raak is.

In de het breedste gedeelte viste ik altijd op voorn. Stijf tegen de overkant en vaak waren 15 voorns binnen een uurtje geen uitzondering. En alleen met de nimf, droog lukte nooit goed, geen voorn aan de oppervlakte gek genoeg.  Vorig jaar zag ik een van de bewoners wat brood weggooien in het water en binnen 5 minuten kwam er een karper op af. Maar dat verhaal komt een volgende keer.

Omdat dit water op 10 minuutjes fietsen van mijn huis is, vis ik er met enige regelmaat in een verloren uurtje. In juli fietste ik op mijn gemak langs de Voorweg met een polaroid bril op. En ineens zag ik voorn . Net boven de waterplanten en in de open plekken tussen de waterplanten. En karper, ik heb op het stuk van de Intratuin tot de Witte Raven wel 10 karpers gespot.

Zo een gelukje moet je een keer hebben want als er een kabbeltje is zie je niks of weinig, zeker geen voorn. Je raadt het al ’s avonds onverzwaarde nimfen gebonden. Zwarte fazantveer, koperdraadje als ribbing en een kopje van zwarte dubbing met de fazantveer over de dubbing als thorax. En bij enkelen een druppeltje UV raisin om de nimf net wat zwaarder te maken. Alles maatje 12 en 10.

De volgende dag stond er een mooie kabbel, niets te zien dus, maar omdat ik nu wist dat er voorn zat gewoon begonnen. Maatje 10, heel even af laten zinken en dan lekker snel strippen. En verdomd het werkte. Boeggolven achter de nimf en hangen. Mooie ruisvoorns tot 25 cm toe. Ik had nooit geweten of gedacht dat daar zoveel mooie ruisvoorns te vangen waren.  Vlak bij huis en over het hele stuk vanaf Houthandel Van Dorp tot de Witte Raven heb ik dagenlang mooi gevangen. Ik was begonnen met 2 nimfen, de bovenste geheel onverzwaard maat 12 en de onderste iets verzwaard maat 10. Maar dat was  eigenlijk niet nodig.

Doublet

Dan wil je weten of ze ook nog ergens anders te vangen zijn. Het laatste brede stuk vlak voor de bocht ( inmiddels Wilsveen)  daar had ik nog nooit gevist, ook niet op snoek. Het is een kaal stuk, geen bruggetjes en altijd vol in de wind. Maar het was een hete dag en vol in de wind nog uit te houden. Dus hetzelfde recept, een flinke kabbel en lekker strippen. Ook daar ving ik tot mijn verbazing voorn.

 Dan ook maar eens de bocht om en op de brede stukken exact hetzelfde, grote zwarte nimf, lekker strippen en daar waren ze ook. Schitterende ruisvoorns.

Eind augustus werd het lastiger, meer en meer waterplanten en de open plekken waar je de nimf wat kon laten afzinken werden kleiner en kleiner. En droog geen stootje, of alleen klein spul,  maar de mooie maatvoorns kwamen de droge vlieg niet halen. Behalve die ene middag, bijna geen wind en ineens heel veel ruisvoorn aan de oppervlakte. Ik kon bijna de mooiste ruisvoorns uitkiezen om mijn droge vlieg te presenteren. Het waren twee heerlijke uurtjes. Helaas dat was maar 1 keer. Daarna was het  over, de mooie vissen waren onbereikbaar geworden voor de vliegenhengel.

De zwarte nimfen deden het ook goed in het Bentwoud en de Burmade maar waarschijnlijk had een fikse spider ook wel gewerkt.

Zoals bij zoveel viswater loopt ook hier een soms drukke weg langs. Zeker in de zomer en Coronatijd zijn er veel fietsers op het eerste stuk vanaf de Intratuin. Maar dat worden er minder omdat veel fietser dan de vaart oversteken naar het Buytenpark of uit het Buytenpark komende direct oversteken naar de Nieuwe Driemanspolder dus de Voorweg alleen kruisen. En soms is het gewoon rustig op de weg.

Een voordeel is wel dat met regelmaat waterplanten worden weggehaald.  Zo om de vijftig meter ligt er dan een hoop groen in de berm. En die berm wordt ook bijgehouden, gemaaid en ook dat is handig.

Omdat ik ook veel karper had gezien dacht ik weer aan die bewoner die bij Wilsveen die wat oud brood in het water gooide. Na 5 minuten zag ik  een bak van een karper smakkend aan het brood. Dat had ik onthouden en ook daar heb ik gevist. Dat staat in het verhaaltje “karper in 2020”

Wim Brummer

Ik vind van mij zelf dat ik geen ruziemaker ben. Ik zoek het niet op maar soms denk ik je komt maar op.

In het voorjaar vis ik altijd een paar keer op karper. Met de vlieg, want dat is echt gaaf en heel spannend. Afgelopen voorjaar was het fietspad langs de Poldervaart en het fietspad (Virrullypad) naar Delft afgesloten.  Op de brug naar het pad stond een bouwhek en daar kon ik keurig omheen klimmen. Er werd al maanden niet gewerkt want het pad moest inklinken, er lag al een hele tijd een meter zand op. Dat betekent geen fietsers en zo, heerlijk rustig.

Over de brug kun je dan langs de Poldervaart vissen of de dijk af naar beneden het weiland in. Daar liggen een paar ondiepe sloten die doodlopen tegen de dijk. En daar paait altijd een heleboel karper en die blijven dan een tijdje hangen daar.

De karpers zijn niet allemaal groot maar het zijn er wel veel dus je vangt er altijd wel eentje. Spotten, zalmeitje er bij en  dan maar hopen dat hij of zij hapt.

Na twee karpertjes had ik het gezien en tuigde de hengel af. In de verte zag ik iemand aan komen lopen. Gehaast en duidelijk onderweg naar mij.  Ik tuigde rustig af en begon terug te lopen naar het bouwhek waar mijn fiets stond.  Ik hoorde roepen” he jij daar, wachten” Klonk niet best, het leek mij het beste om door te lopen naar het bouwhek. De man ging sneller lopen en bleef roepen dat ik moest wachten. Wat mij betreft een verkeerd begin voor een goed gesprek.  Dat wilde ik wel maar eerst even een bouwhek tussen ons in leek mij het beste.

Dichterbij gekomen kon ik zien wie het was, een stevig gedrongen mannetje, laarzen, groene jas, verrekijker en hij begon gelijk om het bouwhek heen te klimmen.  “Wat deed je daar in het weiland”.  “Vissen“ zei ik. “Waarom vis je daar” . “Omdat daar karpers zwemmen en ik wilde een karper vangen”

“Weet je wel dat je op verboden gebied bent, er staat niet voor niets een hek”. Ja maar dat is een bouwhek voor de renovatie voor het fietspad daar gaat u toch niet over.

“U was op privé gebied en verstoorde de rust van de vogels”.  Meneer ik ben een stukje een weiland in gelopen, heb ik vorig jaar ook gedaan want er staan nooit hekken om het weiland.

“Je liegt, nu is het hekwerk van het weiland weg omdat ze hier aan het fietspad werken maar ze stonden er altijd”  (nu denk ik krijg het lazarus maar en inderdaad stond er altijd een hek maar daar stapte ik gewoon overheen). Meneer u vergist zich er heeft hier nooit een hek gestaan.

“Wel waar er stonden hier altijd hekken rond het weiland”.  Meneer er hebben hier nooit hekken gestaan, ik ben een keurige visser en zal nooit over een hek klimmen om te vissen . (Gewoon volhouden dat er nooit een hek heeft gestaan, ik kreeg er nu echt zin in)

“Jij verstoort de rust van de vogels, weet je wel hoe erg dat is”.  Meneer ik ben 100 meter het weiland in gelopen. U kwam door het hele weiland aan gelopen dus als we het over verstoren hebben. Ik vis hier elk jaar een paar keer, loop 100 meter het weiland in, nooit een hek gezien en nooit het idee dat ik de vogels verstoorde.

“Het is hier een broedgebied, je mag hier niet komen”.  Meneer ik heb hier nog nooit een bord van vogelgebied, niet betreden tussen maart en juli gezien dus dat lijkt mij gelul . Ik zie die borden regelmatig elders en zal nooit een broedgebied betreden in die gesloten tijd. En hier staat geen bord.

“Het is een broedgebied en jij mag hier niet komen”.  Meneer dat is het niet dus bepaal ik zelf wel of ik het weiland in ga of niet, en overigens er stonden nooit hekken en ik ben hier al tientallen keren geweest en nooit problemen gehad. Trouwens ik mag hier vissen, ik heb daar een vergunning voor.

“Jij verstoort hier de vogelrust en mag hier niet komen”.  Meneer ik heb  u nu wel begrepen, weet je wat u doet, geef mij een bekeuring als u dat mag en zo niet dan ben ik er klaar mee en stap ik op mijn fiets en banjert u weer terug door het weiland zonder vogels te verjagen.

Scheldend droop hij af.  Ik heb niets tegen vogelaars en zo. Als hij had begonnen met “Heeft u wat gevangen meneer, oh wat leuk karpers, maar weet u dat u hier niet mag komen in verband met de rust van de vogels of zoiets”  dan hadden we een fijn gesprek kunnen hebben.

‘Sukkel…’ (dan druk ik mij nog zeer zachtjes uit).

Wim Brummer

De enige andere manier dan vliegvissen die ik weleens doe, is dropshotten. En dan vis ik alleen maar met worm. Drie stuks zeker aan de haak  totdat ik een schooltje gevonden heb en dan word ik “zuiniger”. Natuurlijk heb ik ook een bonte verzameling van shadjes, in allerlei kleuren.  Maar met wormen heb je geen “ keuzestress” wat kleur betreft. En dat geeft rust.

En ik vis dan eigenlijk alleen vlak langs de kant. Natuurlijk zitten de grotere baarzen vaak in het midden , in het diepe maar dat diepe is wel erg groot als je in de Vliet of de Schie vist.  Ik wandel dus op mijn gemak langs de kant en je komt dan altijd wel een plekje tegen waar het ineens dieper is.  Daar vis ik dan wat zorgvuldiger in de hoop dat de baars daar ligt.  Klopt overigens niet altijd maar je moet wat als er geen bruggen e.d. zijn.

Nu wist ik dat er in de Schie bij Delft een nieuwe aanmeerplek is gemaakt. Zeker drie meter diep langs de kant met de nodige aanmeerpalen. Sommigen zelfs met een vlondertje zodat de schipper aan land kan stappen. En ik keurig naast de meerpaal kan vissen.  Die plek moest het worden. Op een zonnige dag in juli naar Delft gefietst met mijn hengeltje en een doos wormen. Om een lang verhaal kort te houden. Helemaal niks, geen stootje, nada.

Na een uur had ik het wel gezien en liep ik verder naar de “normale”  ondiepe kant, een metertje diep met hier en daar een kuiltje. En  ja hoor de eerste tik en geen geknabbel maar gelijk 3 wormen in de bek van een mooie baars. Raar, dan sta je eerst een uur in het diepste gat langs de kant te vissen en vang je niets en nu raak.

Het bleef niet bij die ene baars. Ik heb ongeveer honderd meter van dat kantje afgevist ( er staan hectometer paaltjes lang de Schie) en ving geregeld mooie baars tot 30 cm toe. Natuurlijk zaten er ook kleintjes bij van 15 cm maar regelmatig dus baars van een mooi formaat.

De volgende dag weer terug naar de Schie en warempel ik ving weer op het zelfde stukje mooie baars. Het leek wel of het dezelfde waren. Als ik 200 meter doorliep dan was het zoals gebruikelijk. Een beetje geknabbel en baars van 15 tot 20 cm en de nodige grondels. Maar op dat ene stukje dus wel mooie baars.

Wie het weet mag het zeggen. Naderhand daar nooit meer zulke mooie baarzen gevangen.

Beetje geluk moet je hebben en als je de tijd hebt om een paar honderd meter een kantje af te vissen kom je altijd wel wat moois tegen.

Wim Brummer

Afgelopen zomer ben ik regelmatig met de E-bike richting Oude Leede/Ackerdijkseplassen gereden. Eerst met mijn oude E-bike maar na ca. 11.000 km raakte de accu toch wat onbetrouwbaar. Van Zoetermeer naar Oude Leede en wat verder ( je staat zo voor het vliegveld bij Rotterdam) en weer terug zit je gauw op 40 km. En als je dan net te lang doorvist en snel naar huis moet, dus de ondersteuning maximaal gebruikt , ja dan kan het gebeuren dat je het niet haalt. En geloof me, fietsen zonder ondersteuning op zo een oud ding is niet te doen. Maar gelukkig was ik in de gelegenheid om een nieuwe te kopen met een zware accu.

Een rondje Oude Leede begint dan met een fietstochtje langs diverse sloten en slootjes waar ook vis zit zoals bijvoorbeeld de Poldervaart. Maar we fietsen door en gaan in Pijnacker richting Oude Leede. Je kunt dan de hele Ringvaart langs fietsen en via een grote U-bocht kom je uit in Delfgauw.

Het is een leuk ritje en in de Ringvaart is altijd wel een voorntje te vangen. Maar ik wist van vroeger nog een slootje langs die Ringvaart langs een doodlopend weggetje met een kas, paardenspul en een boerderijtje. Lekker rustig, geen verkeer en ik ving de nodige ruisvoorntjes met een droge “hazenoor”. Toen had ik in de gaten dat als ik de vlieg snel binnenstripte er de nodige grotere ruisvoorns volgden die de vlieg probeerden te pakken. En dat waren “echte” ruisvoorns die je nog maar zelden vangt.

Ik heb toen de hackles van de vlieg afgeknipt zodat ze met binnenstrippen net een beetje onder de oppervlakte bleven en toen werd het feest. Super mooie ruisvoorns pakte de vlieg. Terwijl ik in de zevende hemel stond te vissen liep de bewoner van de boerderij heen en weer naar zijn auto, hij was wat aan het inladen. Op mijn enthousiaste “goedemorgen” kreeg ik geen antwoord, tot twee maal toe. Toen hij voor de derde keer langskwam ving ik een schitterende voorn en zei tegen de man” kijk eens wat een schitterende ruisvoorn”.  Hij stopte, keek lelijk en zei: “ Misdadig wat je doet, ze motten jou eens een haak door je bek slaan, vuile dierenbeul”.  Ja toen was de lol er wel even af. Ik heb nog wat doorgevist,  iets verder van zijn woning af maar voor mij was de pret wel over. Ik ben weer op de fiets gestapt en met een wat dubbel gevoel naar huis gereden.

Maar…. Dat slootje langs dat doodlopende weggetje liep wel door en het bleek dat ik via een omweg en een stukje fietsen dat slootje van de andere kant kon bereiken. Het slootje  verlandde en liep dan dood na een paar honderd meter.  Dus je raadt het al de volgende dag naar dat doodlopende slootje. Op 30 cm water zag ik met de polaroid bakken van ruisvoorns zwemmen. Weer de hazenoor er aan en vangen. Ik denk een stuk of vijftien  super vissen in twee uurtjes. En nog groter dan de dag er voor.  Zulke ruisvoorns had ik lang niet gevangen.

Natuurlijk de volgende dag weer naar dat slootje gefietst. En ja hoor ze waren er weer en het was weer genieten.

Tijdens het vissen zwom er zo nu en dan een mega snoek voorbij vergezeld van een kleiner snoekje. Mooi om te zien dat de ruisvoorns wat opzij zwommen en uitwaaierde als de snoek langs kwam. Het kleine snoekje zwom mee totdat moedersnoek het zat was, uithaalde en de kleine snoek weg jaagde.

De derde dag waren ze weg, geen ruisvoorn meer te zien. Zo nu en dan fiets ik om als ik in de buurt ben en kijk even, maar ze zijn echt vertrokken. Plekje onthouden voor volgend jaar zomer.

Wim Brummer

Op een mooie najaarsdag wilde ik maar weer eens gaan vissen. Als vervent vliegvisser rukte ik gewoonte getrouw mijn 4-tje uit het rek en stopte alle benodigde spullen zoals vliegendozen, tippet materiaal en nog veel meer onnodige dingen in mijn visvest, tuigde mijn hengel op en knoopte twee nimfen aan de leader. Jas aan, hoed op en op pad.

Voor ik de deur achter mij dicht trok pakte ik nog vlug een opgetuigt superlicht spinhengeltje uit het hengelrek en stopte een doosje mini shadjes in mijn zak van mijn vest. Immers, je  weet maar nooit. Het idee om met de fiets de polder in te gaan liet ik vanwege de wind maar gauw varen. Dan maar met de auto op weg naar een van mijn geliefde stekken in de omgeving van Leiden. Ter plaatse gekomen bleek de wind behoorlijk te zijn toegenomen tot ongeveer windkracht zes Beaufort. Iets te veel om lekker te vissen met de vliegenhengel. Vliegvissen moet natuurlijk niet op werken gaan lijken, had ik wel bij mijn baas kunnen blijven. Behalve een flinke kabbel was er overigens geen enkele visactiviteit aan de oppervlakte te zien. Mijn eerste gedachte was: “Gloeiende, gloeiende, dat wordt dus niets.

Gelukkig dat ik op het laatste moment het spinhengeltje nog had meegenomen. Ik knoopte voor de zekerheid een staaldraadje aan de gevlochten lijn en viste een paar smalle poldersloten af. Geen teken van leven, niets nada. Niet eens een klein baarsje. Ik besloot te verkassen, stapte in de auto  en reed richting Leiden. Bij de Lammerbrug gekomen besloot ik het maar met het mini-shadje langs de kant in de Vliet te proberen. Nadat ik de auto had geparkeerd en een bakkie koffie in de koffietent had genuttigd ben ik aan de wandel gegaan. Al kantikalend liep ik richting Voorschoten, maar geen stootje. Een paar honderd meter verderop stonden een paar dukdalven, zou het daar dan welke lukken om een baarsje te verschalken?

Voor ik een paar meter in die richting was gelopen met mijn shadje achter mij aanslepend langs de kant, kunstaas dat niet in het water licht vangt immers helemaal niets, kreeg ik een aanbeet. Bingo! Een forse ruk, een kromme hengel en even later een mooie baars van 36 cm in mijn net. Helaas was ik helemaal alleen dus dan maar even alleen een vreugdedansje gemaakt. Dit gaf de burger moed en met goede zin liep ik daarna verder in de richting van de dukdalven.

Jiggend achter de palen, vlak langs de kant kreeg ik een enorme dreun op mijn hengel, Een flinke snoek of mooie snoekbaars schoot het door mijn hoofd. Ik kon mijn ogen niet geloven, de vis die aan de oppervlakte kwam was een enorme baars. Mijn netje was te klein om hem er in een keer in mijn netje te krijgen. Na een paar verwoede pogingen lukte het mij om de enorme (wilde) baars te scheppen. Mijn netje hing helemaal uit zijn voegen. Zo’n grote baars had ik nog nooit gevangen. Het meetlint gaf precies 46 cm aan. MOOOOI. Ik vond de eerste baars van de middag al mooi, maar deze overtrof al mijn verwachtingen.

De moraal van dit verhaal. Wed nooit op één paard en ga ook nimmer zonder spinhengeltje op pad. Het kan je visdag redden.

Het door mij gebruikte hengeltje is gebouwd door Tjeer van der Ploeg, is 2.40 m lang en heeft een werpgewicht van 2-5 gram. Een klein molentje in de 1000 klasse van Mitchel gevuld met 10/00 gevlochten lijn, een staaldraadje van 30 cm met aan de speldwartel een jigkopje van 3 gram voorzien van een groen shadje (mini fry van Fox).

Hans Harm

Afgelopen 30 oktober eindelijk weer eens een lezing op de club.
Het onderwerp was baars vissen. Momenteel is dat Baarsvissen dus helemaal hot! Vandaar  deze lezing.
Wie kun je dan beter vragen dan Andre? Ik zou het ff niet weten. Dus contact gezocht met deze grote bindbroeder.

Nou en Andre heeft ons wederom niet teleur gesteld! We hebben heerlijk genoten van zijn expertise en ons zitten verkneukelen bij het aanschouwen van zijn bindkunsten.

Als bijna vanzelf rolde de ene na de andere mooie baarsstreamer uit zijn mooie Regal Vice!

Ik denk dat we kunnen stellen dat het een zeer geslaagde avond was, en dat het ons allen enorm geïnspireerd heeft om eens te kijken of wij onze baarsvisserij naar een hoger plan kunnen liften. Ik ben mezelf er stiekem al een beetje meer in gaan verdiepen met al best wel redelijk resultaat.

Ik hoop dat jullie dat ook gaan doen jongens, dan gaan we een mooie winter tegemoet!

Ted Theisen