Slovenië, vele verhalen over gehoord, helder water, mooie natuur en je kan er ook nog een visje vangen. Nadat Jeffrey na terugkomst van een week daar vertoeven met het gezin er
niet over op kon houden hoe geweldig het daar is en eigenlijk nog een keer terug wilde, besloten Ruud en ik zijn wens in vervulling te laten gaan, wij gaan mee naar Slovenië.
Datum geprikt 16/9, ’s-avonds vertrekken we, rijden een nachtje door en zijn daar dan ongeveer 13 uurtjes later. Zo gezegd zo gedaan, voorspoedige reis gehad en na zo’n 13 uurtjes tuffen kwamen we op onze bestemming het plaatsje Kamno aan!
Daar stond het appartement op ons te wachten. Het appartement bevindt zich 100 meter van de Soča vandaan. Ons stulpje kon wel even wachten vonden we en gingen eerst op de brug naar de rivier kijken of we al wat zagen.
Uitgestapt, pffff wat een lekker temperatuurtje, 24 graden en kijkend op de brug over de Soča kwijlen naar het mooie heldere water met binnen 5 minuten geteld, een 35 tal grote vissen.
Elkaar aankijkend en ondanks het aantal uren in de auto, besloten we om de spullen in ons appartement te gooien, waadpak aan te trekken en een paar uur te gaan vissen .De vergunningen lagen al klaar, dat had Jeffrey al geregeld! (toppie)
Appartement ongeveer 100 meter van de Soča
Op de brug hengel optuigen.
Met dit als uitzicht!!
Zo snel mogelijk het water in om een vis aan de haak te slaan. Na een paar uurtjes in het water kwam de bevestiging over de verhalen van de Soča, mooi water maar erg moeilijk om een vis te vangen. Ruud had 1 losser, Jeffrey miste er 2 en ik had lekker een rustige middagje! (@#$%$##$)!!
Ruud in actie!
Lekker doorgevist tot de schemering, onderweg teruglopend naar het appartement besloten we in een dorpje in de buurt de innerlijke mens te gaan verwennen. Met een hapje en een drankje. Jeffrey wist een goed restaurant waar je lekker kan eten en drinken voor een normale prijs! En daar was niets over gelogen!!
Met een lekker buikje vol terug naar ons appartement, snel slapen des te eerder staan we weer in het water.
Volgende morgen tijdens het ontbijt een plan gemaakt, waar te vissen vandaag. Het besluit werd genomen, Jeffrey wist nog wel een aantal rivieren die we eens nader gingen bekijken. Als een speer brood downloaden, plons koffie erachter aan, spullen pakken en in de auto.
Na diversen onderbrekingen onderweg om water te bekijken, tijdens zo’n ritje kom je er al snel achter wat een mooi land Slovenië is. Met een schitterende natuur en niet onbelangrijk erg mooie rivieren. Kwamen we uit, op een plek waar de Idrijca en de Bača samen komen.
Vandaag werd het de Idrijca, mooie rivier, helder water, diverse diepe poelen langs steile rotswanden en hopelijk makkelijker om een vis te vangen dan op de Soča.
Omdat de Idrijca een smallere rivier is dan de Soča werd er besloten om met #3 de rivier aan te vallen. De één drijvend, de ander met een nimf, ieder koos het zijne wat dacht dat goed was. Jeffrey wist wat goed was, ”dit is hem, dit is het toppertje voor vandaag!” zei hij stellig tegen Ruud en mij.
De Bača.
De Idrijca.
Helaas voor Ruud en mij had hij nog gelijk ook! Bij de tweede of derde worp hing er al een mooie regenboog aan, die al gauw liet blijken dat een #3 toch wel iets aan de lichte kant was! Het is hem gelukt met enige moeite om de vis op het droge te krijgen. Het enige wat niet lukte was een foto maken, door het lange gevecht met de vis had Jeffrey niet genoeg kracht meer om de vis vast te houden voor de foto. Die glipte er in een rap tempo vandoor! $@##$^#$%! Eindelijk een vis en dan geen foto!! Er volgden voor Jeffrey die dag nog 2 vissen, aan datzelfde zelfgebonden frutsel!
Jammer is alleen dat het als je een vangend frutseltje hebt, dat je die dan niet aan je vismaten uitleent 😉
Niet veel later vond Ruud het welletjes en haakte ook een mooie vis. Na een gevecht kon hij toch als winnaar op de foto met een mooie regenboog!
Eindelijk vis!!
Ik kon verder op de Idrijca ook nog mijn eerste vissie verschalken. Aangezien ik een eind van de jongens vandaan liep werd het een heel verhaal om een foto te maken, dus helaas!! Eerlijk gezegd, had het ook een apart verhaal geworden. Want deze forel was zo groot, dat hij alleen met een macro lens te maken viel!!
De Idrijca een stukje verder.
Na een toch wel succesvolle dag besloten we om 15:30 uur de handdoek te gooien. Lekker naar het appartement te gaan en de dag met een lekkere BBQ af te sluiten. Aangekomen bij het appartement, net lekker aan een biertje en de BBQ bijna brand.
Stront aan de knikker!!!
Herrie opkomst!!
En toen ging het los!
Storm, regen en ik weet niet wat er los kwam. De volle halve liter blikken bier vlogen van tafel door de lucht! Vluchten naar binnen was het enige wat nog telde!! Dan maar binnen eten!!
Chef kok Jeffrey.(***)
Binnen een mum van tijd heeft onze kok een heerlijke maaltijd op tafel gezet. Lekker smikkelen en smullen.
Even lachen voor de foto!!
Na het lekkere diner, buikjes vol en met een oog naar buiten kijkend of het al gestopt is met regenen. Besluiten we om maar een paar winnaars te gaan binden voor de volgende dag.
Alle vises, 2 stuks welgeteld (de vise van Jeffrey paste niet meer in zijn koffer dus had hem thuis gelaten), werden op tafel geïnstalleerd. Zakken vol bindmateriaal werden op de tafel gesmeten, haken in overvloed en binden maar.
Ruud in actie, met gekregen lampje!!
Al snel kwam de oudste van ons met de klacht dat hij het niet zo goed kon zien, om het toch gezellig te houden kreeg hij van zijn broertje een lampje voor op zijn pet zodat hij die avond ook kon binden. En Jeffrey en ik waren van zijn gezeur af!
Vervolgens beviel het lampje bij Ruud blijkbaar zo goed, dat hij het overal mee naar toe nam. Die pet ging niet meer af!!!!
De volgende dag, het DRAMA!!!
De Soča na een fiks aantal uren regen!
Zo was hij toen we aankwamen!
Je ziet het op de foto al, vissen was over!!!
We zijn die ochtend nog een aantal rivieren aan het bekijken geweest of we toch nog ergens konden vissen, maar het was echt over. Alle rivieren dikke chocolademelk! #@$%^#%&^&!!!!!
Terug naar het appartement gegaan, nog maar wat binden dan maar. In de hoop dat het snel stopt met regenen. Daar tijdens het binden weersberichten checken over hoe en wat maar het was om moederloos van te worden. Het zou deze dag nog de gehele dag blijven regenen, en om weer te kunnen vissen moest het twee dagen droog blijven. Dus met een logisch rekensommetje, konden wij weer vissen als onze terugreis gepland stond #@$%^^%#$^%!!!
Elkaar aankijkend waren we het redelijk snel eens. Thuisfront ingelicht “We komen naar huis!”
Spullen bij elkaar gesprokkeld, afgerekend met de beheerder van het appartement en opzouten.
De rit naar huis was iets anders dan 2 dagen ervoor. Erg vochtig zeg maar. In Slovenië, Italië, regen regen en nog eens regen, niet normaal meer.
En als slagroom op de taart in Oostenrijk…
Een beetje sneeuw!
Nadat we Oostenrijk door waren, knapte het weer gelukkig op. De sneeuw ging over in regen en werd minder en minder totdat het droog werd. Met de nodige tussenstops kwamen we maandag nacht weer thuis. Blij om thuis te zijn alleen twee dagen te vroeg!!
Super balen van de regen, al zijn we het met zijn drietjes het er wel over eens dat we er nog niet klaar mee zijn ( met Slovenië ). De plannen voor 2012 zijn in de maak of we specifiek dit jaar gaan of een jaar later weten we nog niet maar terug gaan dat is zeker!!
Ik wil mijn Ruud en Jeffrey bedanken voor de plezierige tijd daar en onderweg.
Marco.
