In 2008 was ik voor de eerste keer in Trysil Noorwegen om er
te gaan vissen, toen samen met mijn niet vissende broer. De weergoden werkten toen niet erg mee waardoor de vangsten in die week ook niet al te best waren maar toch was ik beslist van plan om de vismogelijkheden van Trysil eens in betere omstandigheden te gaan verkennen.
Dat ging dus plaats vinden tussen 11 en 18 juli 2009 en nu vergezeld van 2 vliegvissende kompanen, Waldo von Faber en Hans Possemis, ja inderdaad beide oud-secretaris van de VNV. We hadden besloten om onze eens nationale trots , de KLM, het vervoer te laten regelen en na wat heen en weer gesjouw met de hengels, want echt waar Waldo, de KLM wil geen kokers met hengels als handbagage beschouwen, aangekomen in de blauwe vogel kom je tot de ontdekking dat de afstand naar Oslo maar een heel klein eindje is en tegen dat je de oogjes een beetje dicht doet je ze al
weer open kunt doen. Mijn persoonlijk vriend en visgids, Espen, kwam ons met de
door ons gehuurde auto van het vliegveld halen en zo kwamen wij dus zeer
ontspannen en relaxed aan in Trysil. De volgende dag meteen aan de vliegvis
slag in een gebied, heet het nu Alaska of England, het antwoord weten we nog
steeds niet, met voornamelijk wat kleinere vlagzalm, maar de aantallen maken
veel goed. Ca 30 tot 50 vlagzalmpjes tot een 25 cm. Hoewel Espen kwam in de
loop van de middag nog even langs en ving gelijk een 35 ‘er. Vakmanschap
schijnt zich dus niet te verloochenen. In de loop van de week op diverse plaatsen gevist in e
Trysilelva en de vis werd in de loop van de week ook groter van formaat, tot
een 35 cm. Het vissen op de rivier beviel ons dermate goed dat wij geen
aanstalten hebben gemaakt om nog meren en kleinere rivieren te bevissen.Op donderdag was een trip gepland met de door Espen
aangeschafte “drift boten”.
Iets waar we alle drie gedurende de hele week al naar uitzagen.
Samen met Arve Tangen werden de boten door Espen een heel eind stroomopwaarts
gebracht en na uitvoerige veiligheidsinstructies konden wij aan boord. Hans en ik bij Arve en Waldo bij Espen, want
Waldo wilde ook nog wat video opnamen maken en dan was iets meer ruimte in de
boot toch wel gemakkelijker ( ik heb slechtere smoezen gehoord). Ik was de eerste met
een vlagzalm van ca 25 cm, waarna het bij mij een tijdje rustig bleef, maar
Hans ving ondertussen regelmatig vlagzalmen van 30 tot 35 cm. Op een gegeven moment zie ik een heel mooie
vlagzalm stijgen en werp deze aan, meteen een dijk van een aanbeet en het
eerste wat onze gids, Arve, zegt: “Albert, false hooked” Ik denk nog dat kan
hij nooit zo snel gezien hebben want die vis is heeeeeeel groot en zit nog
onder water, totdat de vlagzalm springt en inderdaad in de rugvin, maar wel een
grote. Minstens 45 tot 50 cm. Ik roep nog”alles wat voor de staart is gehaakt
telt”, maar dat had ik beter niet kunnen doen want ik verspeelde deze vis. Mijn
revanche kwam later.
Na een tijdje aangelegd op een mooie plek en daar wadend
gevist en samen in een schitterende natuur koffie etc. genuttigd. Na de koffie
weer verder, want uiteindelijk je wilt vissen vanuit de boten. Een van mijn eerste aanbeten na de koffie een dijk van een aanbeet en weer een vlagzalm en deze werd wel netjes en goed gehaakt, mijn persoonlijk record wat ik in 2008 op 37 cm had gebracht in Trysil
werd nu opgekrikt naar 44 cm. En dan heb je van die fijne visvrienden die zelfs
daar nog een halve cm vanaf willen halen ze waren gewoon jaloers.
Al varend en vissend naar de volgende koffiestop, een
wereldstek!!! Met ons drieën hebben we daar veel en mooie vlagzalm gevangen ,
allemaal tussen de 30 en 42 cm. Omdat we met 2 droge vliegen visten, op een
gegeven moment zelfs 2 vlagzalmen tegelijk. Ik denk dat Hans daar zijn
persoonlijke vakantieverblijfplaats wilde maken, we moesten hem bijna uit het
water sleuren.
Voor de trip met de boten heb ik maar één woord: Perfect! Je
komt op plekken waar je ook wadend niet kunt komen en met een paar goede gidsen
kom je op plaatsen waar dan ook nog veel en mooie vis ligt. Volgens Espen en
Arve was de vangst zelfs beneden het gemiddelde omdat het water toch nog iets
te hoog stond. Ik denk dat ik mede namens Wallo en Hans kan spreken als ik zeg
dat voor ons een perfecte en niet gauw te vergeten trip was.
En als echte Nederlanders roep je al gauw “wat kost dat?”
Een trip van 8 uur met 2 man inclusief lunch kost 3000 Nok = € 300-€350 afhankelijk van de koers, dus 150 tot 175 euro per man. En dan roepen wij al gauw ‘da’s duur’ maar je bent wel op de mooiste en beste plekken van de rivier met perfect en veilig materiaal en
een goede gids. Wij vonden het een alleszins redelijke prijs.
Waar hebben we mee gevist( bijna de hele week) met Antron
pupa’s en met Glow tails in de maten #12 en #14, wanneer we met 2 vliegen
visten was de ingevette glowtail de bovenste vlieg en de niet ingevette antron
pupa de onderste vlieg. Ik heb geen verschil kunnen ontdekken welke vlieg de
meeste vis opleverde.
In het begin van de week heb ik ook nog gevist met
Klinkhamer’s maatje 14 en 16, maar dat leverde zoals al genoemd veel kleine
vlagzalm op.
De volgende dag heb ik volstaan met maar een uurtje vissen,
mijn week was klaar. Het kon niet verbeterd worden.
Een week met heel veel “G’s”, namelijk “Goed
weer,goed
gevangen, goed gezelschap en soms
ook nog goed gedronken.
Waldo heeft de hele week als Italiaanse kok opgetreden wat
voor Hans en mij de verplichting gaf de afwas te doen, maar gezien de kwaliteit
van hetgeen op tafel kwam hebben wij beiden geen klachten ingediend.
In de week voor onze aankomst was er een hatch van
meivliegen geweest en dan liggen de grotere jongens en meisjes nog ca een week
uit te buiken, vandaar dat de trip met de boot op donderdag voor ons zo goed
uitpakte (denk ik).
Ik heb het angstige vermoeden dat, als de gezondheid dat toe
laat, ik volgend jaar weer richting Trysil ga, het is, mij in ieder geval, weer
heel goed bevallen. En wat mij betreft met weer zulke (dus dezelfde) vliegvismaten als die ik nu had.
Albert van Dalfsen.
