Ineens ging zondagmiddag alles anders dan gepland.
Boodschappen waren allemaal gedaan. De tuin was op orde. Kleindochter na het oppassen naar haar moeder teruggebracht. Echtgenote ging een tukkie doen. Geen klusjes te doen, of die was ik even vergeten, en dan ineens twee uurtjes over. Mooie gelegenheid om aan het einde van deze middag nog even
een uurtje te snoeken in de buurt.
Ik heb sinds kort een nieuwe 9 ft # 8 dus die moet geprobeerd worden. Binnen tien minuutjes sta ik naast de auto de hengel op te tuigen en te wikken en te wegen welke streamer ik zal gebruiken.
Ik kies voor een streamer die wat makkelijk gooit gezien de tegenwind en die
ook makkelijk zinkt. We hebben ze ooit op de club gebonden van toefjes
kunsthaar met grote plakogen aan weerszijden.Over het slootje liggen vier bruggetjes. Ik heb niet zo veel tijd dus ik besluit slepend van het ene bruggetje naar het andere te lopen en alleen bij de bruggen wat te werpen. Vandaar deze streamer die al slepend ook
wat diepgang heeft. Goede gewoonte overigens dat slepen, ik doe het bijna altijd als ik
bijvoorbeeld terugloop of wat verder wil gaan vissen. Ik heb al menig snoek
gevangen juist tijdens dat slepen langs je eigen kantje. Nu werkte het niet,
helaas. Maar de bruggetjes waren goed. Bij de eerste brug een mooie
snoek van nog net geen 80 cm.
Dat geeft de burger moed, je vangt dan toch
binnen een minuut of 10 de eerste snoek. Keurig gehaakt, zelfs geen tang nodig,
dus met een nat schepnet op je rug op naar de volgende brug. Daar ging het wat minder en raakte ik een streamer kwijt omdat ik perse ergens wilde gooien waarvan ik dacht dat het er wel erg visserig uit zag, wat dus niet lukte. Niet getreurd en op naar de volgende brug. Dat zag er weer veelbelovend uit. Je kent het wel, de sloot wordt wat smaller, palen in het water, er staat een huis dat wat luwte geeft, echt zo een plek waar straks, als het nog kouder wordt, de voorn zit en, als het allemaal klopt, ook snoek.
Terwijl ik wat worpen maak, zie ik op een afstand een ooievaarsnest op een
paal. En om het plaatje compleet te maken, landt er een ooievaar op. Machtig
mooi en eigenlijk een foto waard. Ik sta even in dubio, zal ik doorlopen en een
mooi fotootje schieten of eerst nog een worpje maken. Ik kies voor het laatste
en strip de streamer binnen. Je raadt het al, een mooie gele schim en hangen.
Ik doe twee passen naar achter om de haak te zetten en het feest begint. Dit is
echt een mooie zware dame die het ook niet snel opgeeft. De slip moet zelfs wat
losser en mevrouw vindt het nodig om tot twee maal toe in haar volle lengte uit
het water te komen, maar de haak blijft zitten. Als ik haar na een paar minuten uit het water schep zie ik de streamer in het net zitten, uit de bek, een beetje geluk moet je soms hebben. Toch maar even meten en wat blijkt, ze is maar 80 cm, wel lekker dik maar
gezien de dril dacht ik dat ze groter zou zijn. Maar het blijft een hele mooie snoek. De ooievaar was inmiddels vertrokken van zijn nest, dus die foto heb ik niet, wel die van de snoek.
Wim Brummer
