In de zomer van 2013 ben ik met vrouw en jongste dochter naar Schotland vertrokken. Vrouwlief houdt van oude historische gebouwen bezoeken, dochterlief van shoppen en ikzelf zei de gek van vissen. Bij voorkeur vliegvissen. Een ieder van ons heeft zijn zin gekregen. Van de in totaal 2 weken vakantie hebben we 1 week doorgebracht op het eiland Skye. Dit eiland wat verbonden is middels een brug ligt in het westen van Schotland en maakt deel uit van de Schotse hooglanden. Op het internet had ik voor vertrek al gelezen dat er op dit eiland een meer, in Schotland “lough” geheten was, waar alleen arctic char in voorkwam. Weliswaar van klein formaat.Deze vissoort had ik nog nooit gevangen en nu ik de kans had om dit waar te maken kocht ik een dagvergunning voor 10 pond bij de plaatselijke hengelsport/fietsspeciaal zaak in de plaats Portree waar we verbleven.
Ik vertrok die morgen bij zonsopkomst. Het was ongeveer een half uur rijden naar “lough” Mealt met de auto. Bij de parkeerplaats aangekomen bleek het lastig om uit te maken waar te gaan vissen op dit redelijk grote meer. Ik klom een hek over en liep naar een uitstulping van de oever. Ik had daar een mooie plek om waaiervormig dit gedeelte af te vissen. De uitrusting bestond uit een 9,7 voet aftma 4 hengel. Een leader van ongeveer 3,5 meter met daaraan een natte vlieg geknoopt. Na ongeveer een half uur nog niets gezien of gevoeld te hebben een andere plek opgezocht.
Ik was denk ik erg ongeduldig en was in de veronderstelling dat ik op dit meer misschien wel helemaal niets zou vangen. Maar gelukkig op de nieuwe plek aangekomen voelde ik een lichte weerstand en jawel er hing een klein visje aan. Snel binnengehaald en inderdaad het was een kleine arctic char. Zo tussen de 10 – 15 centimeter. Maar dat maakte mij niet uit. Ik had mijn eerste arctic char gevangen. Dat een mens op dat moment zo blij kan zijn.
Later volgden er nog een paar aanbeten, enkele missers en wist ik er nog enkelen te vangen. Allemaal rond dezelfde lengte. Ik was die ochtend de enige visser op dit meer. Sowieso heb ik tijdens mijn vakantie zeer weinig vissers gezien. De rust, ruimte en natuur van de highlands is overweldigend. De vissoort welke het meest frequent in deze meren en meertjes leeft is de bruine forel. In ons land wordt meestal gesproken van beekforel. In de Schotse “loughs” is deze vissoort niet al te moeilijk te vangen. Er is door de lage visdruk nauwelijks last van het verschijnsel dressuur. Wel wordt de forel op de meeste meren niet groot. Gemiddeld tussen de 20 – 25 centimeter. Sommige grotere en diepere meren bevatten forel tot zo’n 45 centimeter maar dan heb je het wel gehad. Ik heb ze in ieder geval niet kunnen vangen.
Na enkele uren op lough Mealt gevist te hebben had ik wel de indruk dat ik misschien nog wel enkele kleinere arctic char zou kunnen vangen maar mijn doel was bereikt en ik wilde ‘s-middags nog een ander meertje opzoeken. Ik had een gedetaileerde kaart bij me en ben nog wat noordelijker gereden. Ik wilde nu graag in een hoger gelegen en niet langs een weg liggend meertje vissen en bekeek de kaart nog eens goed. Het werd een wandeling van ongeveer een half uur maar het was het waard. Een nog mooier uitzicht en avontuur op zich.
Ik kwam op een heuvel en zag beneden mij een schitterend klein meertje liggen. Ik denk zo’n tweehonderd meter lang en honderd meter breed. Eerst ben ik de volgende heuvel helemaal opgeklommen. Als je op het hoogste punt bent aangekomen is het uitzicht onwaarschijnlijk mooi en indrukwekkend. Ik voel me dan altijd heel klein en nietig. Het meertje lag diep beneden me en na enkele foto’s genomen te hebben was het dan tijd om de voettocht naar beneden voort te zetten. Daar aangekomen zette ik mijn tas en schepnetje op de kiezelstenen en wierp mijn lijn langs een strook waterplanten. Ik zag een wit/zilveren schim in de buurt van mijn vlieg en even later een harde aanbeet. Hij hing! Een mooie bruine forel.
Niet groot maar wel puur natuur. Hier is nog nooit vis uitgezet. De Schotten geven meer om de zalm- en zeeforel visserij op de rivier dan het vissen op forel. Trouwens de bruine forel en de zeeforel is dezelfde vissoort. Het verschil zit hem in het feit dat de bruine forel welke in de rivier geboren wordt, het zoute water optrekt en later weer terugkeert naar de rivier en daar paait, zeeforel wordt genoemd. De kleur en tekening verandert en is duidelijk anders dan de bruin gekleurde forel zoals we kennen uit bijvoorbeeld de Duitse riviertjes zoals de Kyll.
Ik heb hier een paar uur gevist en een tiental bruine forellen gevangen. Allemaal dezelfde tekening en grootte.
Het laatste uur kwam de wind hard opzetten wat het werpen ondanks de aftma 5 lijn bemoeilijkte. Ook de vangsten namen het laatste uur sterk af. Ik heb daar gevist met zowel de natte vlieg, nimf alsook de droge vlieg. Alles werd gepakt.
Al met al een dag met een gouden randje. Met een voldaan gevoel keerde ik terug naar mijn auto. Wat is dit toch een mooie hobby. Schotland tot volgend jaar.
Peter van der Burg
