Ronde Bleek 2011 Mark Bouwman

Ronde Bleek 4 november 2011

Vooraf.

Via Gert Jan hoorde ik verhalen over de Ronde Bleek. Hij was
met Bart naar de Ronde Bleek geweest twee dagen geleden. Hij was laaiend
enthousiast over de grote sterke vissen. Ze gingen door 24/00 heen! Formaat
Oostvoornsemeer  maar dan wel dikker en
beresterk. Hij was al aan het binden voor een volgende keer, buzzers en witte
boobies, daar deden ze het op. Ik vroeg wanneer hij weer ging en of ik mee kon.
Dat kon en de afspraak werd gemaakt voor 4 november. Volgens Gert Jan moest ik
het volgende maar meenemen; Warme kleding, want het kan ’s ochtends koud zijn,
twee hengels liefst #8, nylon 24/00 fluorcarbon, sterk en dik dus.
Vliegenlijnen snel zinkend, intermediate en droog. Ik vroeg of de bellyboot mee
moest, dat kon, maar hoefde niet, we zouden een ponton met elektromotor huren,
twee stoeltjes er op, dus heel comfortabel vissen.

 

De voorbereiding.

Ik ging snel op zoek naar de juiste vliegen, ik had geen zin
om te binden, dus heb ik al mijn dozen en doosjes gepakt ( bij elkaar toch zo’n
4500 vliegen ). Daar moest er toch wel eentje tussen zitten die het zou doen en
zo niet dan kon ik er in ieder geval mee voeren.Twee rollen draad, Shogun 18/00 en 25/00 die gebruik ik ook op het Oostvoornsemeer, dus dat moest wel goed zijn.(Ik heb geen vertrouwen in fluorcarbon, breekt snel!. Ik noem het gemiste kans nylon. De voorstander zeggen dat het minder zichtbaar is. Ik heb er een keer een lichtdoorlaat-berekening op toegepast, deze wordt ook gebruikt om de helderheid van edelstenen en andere doorzichtige materialen te meten. Dus een lab-test onder ideale omstandigheden. Het verschil was slechts 3 promille in het voordeel van fluor-carbon. Maar als je er in gelooft, zal het vast wel werken.) Twee meerdelige hengels #8 en #6 ( makkelijk meenemen) die
ik ook op zee en Oostvoornsemeer gebruik, dus dat moest kunnen! Daarbij een
zinktip voor de #6 van 160 grains en 180 grains voor de #8. Ik kwam ook nog een
Tieny 300 grains op de eerste 9 meter tegen, of te wel een baksteenlijn ( plons
en hij ligt al op de bodem). Dus Gert Jan gebeld, “ heb ik deze 300 ook nodig
?” Beter mee en niet nodig dan niet mee en wel nodig, dus heb ik mijn # 10 ook
maar ingepakt. Je weet het maar nooit!

De dag.

Vroeg opgestaan. ( eigenlijk normale tijd om naar mijn werk
te gaan), om 05.30 uur was ik bij Gert Jan, daarna gelijk door naar Bart en
naar de Ronde Bleek. Daar waren we
rond 07.30 uur en konden we optuigen. Ik ben een tikkie eigenwijs, dus geen
boobie genomen maar een O’meer streamertje op haak 8 (witte foamvlieg met een
V-staartje) aan een kort, 75 cm, stukje nylon 25/00. De foamvlieg wil altijd
omhoog dus dat moest goed zijn.

De #6  opgetuigd met
een drijvende lijn, 6 meter tip en een dikke prop eendenkont op maatje 12. Over
het algemeen een dodelijke combinatie op de forel.

Bakkie koffie erbij en daarna vissen. Bart in zijn bellyboot
en Gert Jan en ik op de ponton. Langzaam slepend over de bodem. Gert Jan en
Bart hadden al zeer snel met hun witte boobies een flinke forel te pakken.

Een half uurtje later was het ook bij mij raak. Boem! De vis
ging flink te keer, volgens de heren was het slechts een uitzettertje van 50
cm.

Al driftend naar de achterzijde van de plas ving Gert Jan
achter elkaar vis met een poppertje, Schitterend om te zien.

Ik pakte nummer 2 met het omhoog pompen van mijn
streamertje, iets groter, maar vooral dikker dan de eerste en beresterk.

Rond 13.00 uur was het lunchtijd. Bammetje bockworst, bakkie
erwtensoep en een mens kan weer verder.

Op de ponton hebben we een rondje op de plas gedaan. Nog
voordat ik mijn #6 had omgebouwd voor een gurgler had Gert Jan er al twee
gevangen. Ze kwamen wel achter mijn gurgler aan maar ik ving er niets mee.

Rond 14.30 uur ging de sterke wind liggen en zag je overal
kringen op het water en echt hele grote bakken van forel draaien. Maar wat
pakten ze? Nu de #6 hengel weer omgebouwd voor de droge vlieg. Intussen kregen
we last van hele kleine kriebelvliegjes. Ze kwamen uit het water, dat was het
dus! Vliegjes met een doorzichtig wit vleugeltje van ca. 6 mm en een zwart
lijfje van ca 3 mm. Snel mijn vliegendoos met de mini’s gepakt en daar vond ik
een emergertje op haakje 18 met een dun grijs lijfje, geel en zwart kopje en
een wit vleugeltje in een loop gebonden. Dat moest hem zijn. Ligt prachtig in
de waterfilm met alleen het vleugeltje zichtbaar. Binnen een paar minuten Boem
!, het vliegje werd gepakt met een enorm geweld en de vis ging met een rotgang
de diepte in, en dat is dus een meter of 13. In mijn hoofd hoorde ik het
deuntje van Jaws, toem…toem…toem…toem emz. Dit moest een beer van een vis zijn.
De slip bijna dicht, de lijn giert door de reel, vasthouden en laten gaan,
vasthouden en laten gaan en om hoog pompen. De hengel staat krom tot in het
handvat. De hengelpunt gaat onder water als de vis onder de ponton door wil en
de diepte in gaat. Weer omhoog pompen. Toen kregen we hem te pakken. Jezus wat
een bak! En dat op zo’n klein rot vliegje. En nog een run. Na de vierde run
kregen we hem in het schepnet en nog wilde hij niet opgeven. We moesten hem met
zijn tweeën vasthouden en onthaken. Hij was voor mij te zwaar om op te tillen.
Gert Jan heeft hem omhoog gehouden voor de foto die Bart genomen heeft. De vis
had drie kwartier nodig om bij te komen in het schepnet. Wat een dikke bak. De
vlieg was totalloss, nieuwe vlieg aangeknoopt en hiermee nog een paar keer beet
gehad. Maar ik was niet meer in staat om op tijd te slaan. Ik had het idee dat
de vis had gewonnen (conditioneel gezien). De worsteling is door Gert Jan
gefilmd. Het leek voor mijn gevoel meer dan een uur te duren!, maar het was
hooguit een kwartier.

 

Einde visdag en terug naar de kant, spullen opruimen en
bekaf naar huis. Resultaat van een dag vissen;

Gert Jan 6 hele flinke vissen

Bart 5 hele flinke vissen

Ik, 2 mooie en 1 hele, hele grote.

 

Waarschijnlijk vraag je nu wat heeft deze dag van je leven
gekost? Antwoord, iets meer dan 50 euro.

Ik zit nu dus mijn voorraad mini emergers , witte boobies en
buzzers op te bouwen.

Als iemand zin heeft in de Ronde Bleek, laar maar weten, ik
wil nog wel een keer.

 

Mark J. Bouman

 

Dit bericht is geplaatst in verhalen. Bookmark de permalink.