Vliegvissen op Forel in Frankrijk door Peter van der Burg

Vliegvissen op forel in Frankrijk

Bijna elk jaar met de zomervakantie gaan we met het gezin naar Frankrijk. De vrouw houdt van de zon en oude cultuur, de kinderen vermaken zich altijd prima op een camping en ik houd van fietsen en vissen. Een logische keuze dus dat we vaak voor dit land kiezen.

Wat het vissen op forel in zijn algemeenheid in Frankrijk betreft, kan ik na vele vakanties daar het volgende zeggen. Het vangen van forel in de zomermaanden in een land als Frankrijk is een van de meest moeilijke visserijen die er naar mijn mening bestaan. Zoals de meesten wel weten wordt er veel vis meegenomen in dit land. Zelfs de kleinste forelletjes gaan vaak mee. Het water is in de zomermaanden vaak ondiep, glashelder en de buitentemperaturen zijn hoog. Grootste kans op succes zijn dan ook de vroege ochtenduren en laat op de avond. Overdag als er ook veel badgasten zijn die voor hun verkoeling het water opzoeken zoekt de vis beschutte plekken op. Dit kan zijn onder bomen, onder uitgeholde oevers, op de diepere plekken, tussen in het water gevallen takken enz.

Als hengel gebruik ik vaak korte en lichte hengels in de lijnklasse #2 tm. 4. Dunne leaderpunten 10/00 tot max. 15/00. Een goede dekking is van heel groot belang. Evenals de juiste aasaanbieding en de gebruikte vlieg. Ook de vlieg die ik vaak gebruik is klein. Zo van maatje 14 tm. 22. Ik vis al ruim 25 jaar met de vlieg en ben er later pas achter gekomen dat je een stek die er veelbelovend uitziet niet te snel af moet vissen. Het is een kwestie van ervaring en intuitie maar als de vangst slecht is probeer ik verschillende trucjes. Een ervan is het wisselen van de vlieg. Dit helpt soms. Een ander patroontje, kleiner silhouette, of wisselen van droog naar nat. Het blijft proberen.

Zoals gezegd vertrokken we in de zomer van 2010 naar Zuid Frankrijk en wel naar een gebied wat de Vercors heet. Dit deel van Frankrijk is heel lang ontsloten geweest. In de Tweede Wereldoorlog trokken veel Franse verzetstrijders er zich terug voor de Duitsers. Ondanks dat ze zich hier schuil hielden zijn er veel slachtoffers gevallen. Het gebied is via de “route du soleil” aan de westkant en via de “route du Napoleon” aan de oostkant te bereiken. Wij hadden een plaatsje op een camping gereserveerd een kilometer of 45 onder Grenoble. Het plaatsje waar we verbleven heet “Gresse en Vercors”. Via internet had ik al wat info verzameld over het riviertje “La Gresse” wat er stroomde. Op zijn tijd houdt ik wel van dit soort kleine riviertjes. Er zou goed forel moeten zitten, maar dit had ik al zo vaak gehoord en gelezen en iedere keer was het weer zwaar tegengevallen. Maar deze vakantie zou hier gelukkig een uitzondering op komen.

De vergunning “Permis de Peche” geheten was zo geregeld bij de plaatselijke VVV. Geldigheidsduur 15 dagen, kosten ca. Eur 32,00. Dit is geloof ik nu na heel veel jaren echter veranderd ! Nu is deze nog maar 7 dagen geldig en kost hetzelfde als ik het goed heb! Deze vergunning is in veel gevallen voor veel wateren geldig en je hoeft dus geen aparte vergunning van de rechthebbende erbij te kopen. Kijk dit echter wel goed na voordat je ergens vissen gaat. Met mijn racefiets was ik al op onderzoek uitgegaan en ik had heel veel forel gespot ! Dit had ik nog nooit gezien in Frankrijk zoveel forel. De meesten welliswaar klein maar dat kan je ook verwachten in small en ondiep water. Maar ik zag op de diepere langzaam stromende stukken ook grote forel. En met groot bedoel ik 30 –35 cm. Voor de Kyll in Duitsland niet bijzonder maar wel voor een land als Frankrijk. Ik werd dus steeds fanatieker om snel mijn geluk te gaan proberen.

De volgende dag met mijn oude opgeknapte Hardy Favourite carbon 7,6 voet #3/4 naar het riviertje gereden. Nu echter niet met de racefiets maar lekker makkelijk met de auto. Als reel een Galvan met als lijn een aftma 6 ! Dit moet ik even uitleggen denk ik. Doordat dit riviertje heel smal is en er een zware begroeing was kon je onmogelijk ver werpen. Een worp van 6 meter was al ver, als je dit al ergens kon doen. Vaak amper 2 meter vliegenlijn uit de top, met zo’n 2 meter leader eraan. Door deze geringe werplengte en het dus relatief zware gewicht van de vliegenlijn was deze combinatie uitstekend te handelen. Al snel diende de eerste beekforel zich aan. De eerste was binnen. Er zouden er nog vele volgen. Het meeste heb ik hier stroomopwaarts wadend en klauterend in het midden van de beek gevist. Het vissen vanaf de kant was soms wel mogelijk maar omdat je dan hoog staat en vaak geen goede dekking kan vinden zoals achter bijvoorbeeld een boom verschrik je de vis snel. Mede door de zon, de lage waterstand en de helderheid.

Ik geloof dat ik een drietal dagen gevist heb, zo’n 5 uur per visdag. Elke dag had ik wel een forelletje of 7 tot 10. En de nodige missers natuurlijk. Je mocht alleen op woensdag en in het weekend vissen !

Ik heb daar wel vissers gezien maar geen enkele andere vliegvisser. De meesten waren “locals”. Zij vistten daar met lange vaste hengels en dan altijd vanaf de kant. Op de diepere en langzaam stromende plekken. Daar waar ik de grotere forellen gezien had.

Met als aas waarschijnlijk een worm of made, met een dobber erboven. Ondanks dat ik 5 jaar Frans gehad heb op school ben ik de taal niet machtig. Ik heb wel even staan praten met een Franse vaste stok visser, met handen en voetentaal. Hij vertelde mij dat de grotere forellen speciaal gekweekt waren en bij tijd en wijle uitgezet werden in het riviertje. Hij wees naar een verscholen plek omringt door bomen langs het water. Daar ben ik toen gaan kijken. Het was een vijver van ongeveer 15 bij 30 meter. De Fransen noemen dat een “etang”. Daar zwommen inderdaad behoorlijk wat grote forellen. Ik heb er nog op gevist maar ze hadden weinig interesse in mijn vlieg. En ik kreeg toch het gevoel dat ik illegaal bezig was, dus ben vrij snel gestopt.

De vis die ik daar ving was alleen beekforel. Zo tussen de 18 en 25 cm lang. Dit waren allemaal wel mooie beekforelletjes. De grootste beekforel die ik ving was op de laatste dag dat ik er viste. Hij was 28 cm lang. Voor de Kyll een normaal formaat maar voor hier een hele beste. Geen mooie vis. Kijk maar naar de kleur en de staartvin. Hij zal wel uit het “etang” de vijver waarover ik vertelde zijn gekomen.

Ik ving deze vis trouwens toen de eerste helft van de finale wereldkampioenschap voetbal in Zuid Afrika tussen Nederland en Spanje bezig was. Kun je dus nagaan hoeveel ik van voetbal houd. Echter de tweede helft wilde ik absoluut bijwonen. Toen ik aankwam op de camping en naar de kantine ging stond het nog  0 – 0 zoals jullie weten. De Nederlandse campinggasten zaten vooraan en de Fransen achterin. Toen Spanje 5 minuten voor tijd scoorde gingen die Fransen helemaal uit hun dak van blijdschap. Een teken dat ze dus meer met de Spanjaarden op hadden dan met ons. We hebben ze toen vervloekt die Fransen. Nooit meer Frankrijk zei ik. Het is er dus toch weer van gekomen.

Het blijft een mooi land met een geweldige natuur. Ik ben geweest en heb gevist in de Provence, Haute Provence, Cevennen, Baskenland, Jura. Rivieren de Verdon, Dourbie, Nive, Eyrieux, Ouveze (Drome en Ardeche), Ardeche, Durance, Ain, Sasse, Bresque

Als het beheer van de visstand vooral in de rivieren en beken beter geregeld zou zijn en “catch en release” steeds meer zou worden toegepast zou dit ook voor ons vliegvissers een fantastisch visland kunnen worden. Ik heb het er in ieder geval meest prima naar mijn zin, ondanks de vaak tegenvallende vangsten. Dit jaar gaan we weer. Nu naar een camping aan de rivier de Ceze.

Peter van der Burg

 

 

Dit bericht is geplaatst in verhalen. Bookmark de permalink.