Het is zaterdagavond en de weermannetjes en vrouwtjes voospellen een mooie zondag. Ik hoef er niet lang over na te denken; dat wordt morgen vissen. Met deze wat weerbarstige zomer moet je van elke mooie dag genieten. Snel een sms’je naar Marco en Rudi of ze zin hebben in een dagje polderen op kapitale ruisvoorn(tjes). Al snel gaan de sms’jes heen en weer. Het wordt de polder bij Schoonhoven. 
Verzamelen bij mij thuis. Zondagochtend heb ik nog contact met Ted en ook hij besluit zich aan te sluiten. Zijn meisie is nog in dromeland, hij komt iets later en gaat dus met eigen vervoer.
Alhoewel ik al een aantal keren in deze buitengewoon mooie polder gevist heb weet ik nog steeds de weg niet en ook deze keer kan ik weer vertrouwen op de MarcoMarco voor een voorspoedige trip zonder omwegen. De MarcoMarco is een zeer intelligent type TomTom. Deze geeft namelijk alleen aanwijzingen wanneer het dreigt mis te gaan. Een aanrader voor een ieder. Ik weet niet waar je ze kunt kopen, maar probeer er een te bemachtigen. Aangekomen op de bestemming stuur ik eerst een sms’je met de straatnaam naar Ted, zodat ook hij weet waar hij de tuuttuut naar toe moet dirigeren. De hengels worden opgetuigd en de kleine nimfjes aan de puntjes geknoopt.
Er is veel oppervlakteactiviteit van heel kleine voorntjes. Het blijkt lastig de wat grotere voorns te vinden. Maar de aanhouder wint en al snel worden de eerste voorntjes op het droge gebracht. Niet lang nadat ik mijn tweede voorn van wel 12cm op het droge heb gebracht, klinkt de intro van Sweet Child O’Mine door het stiltegebied. Ted aan de telefoon. Zijn TomTom heeft geen idee waar de locatie is en ook hij heeft behoefte aan wat aanwijzingen van de MarcoMarco. Niet lang daarna sluit Ted zich bij ons aan.Met z’n vieren struinen we de slootjes in de polder af.
Het blijkt een lastige visserij. Als je een mooie school voorntjes gespot hebt, lukt het je er hoogstens eentje te vangen hoe voorzichtig je ook te werk gaat.
De school vliegt spreekwoordelijk alle kanten op wanneer er een broertje of zusje aan de haak is geslagen. Eigenlijk vind ik dat best leuk. Je ziet vis draaien en je moet heel erg je best doen om er een te vangen. De minste of geringste oneffenheid in je benadering van de vis wordt direct afgestraft.Ted heeft, zoals gebruikelijk, ook deze keer zijn camera meegenomen. Hij schiet gedurende de dag mooie plaatjes om de dag te vereeuwigen. Hieronder een impressie van deze typische Nederlandse polder.
Marco is toch weer de koning van de dag. Hij weet aan het eind van de middag een zeer mooie brasem aan de haak te slaan. Schuin aan de overkant neemt Floortje het schouwspel waar. Het lijkt erop dat Marco dit niet alleen kan afhandelen! Ze bedenkt zich geen moment om Marco te hulp te schieten en zwemt naar de overkant voor de broodnodige assistentie.
Deze onvergetelijke dag wordt afgesloten met wat poses van de vliegvisvrienden.
Wat hebben we toch met z’n allen een mooie hobby!
Jeffrey
