Nieuwe leden stellen zich voor. Henk & Rien

 

 

 

De ellende van nieuwe leden,

 Pijn lijden hoort bij het leven maar daar bij de vliegvisvereniging Zoetermeer is het wel heel bijzonder.

Stonden Henk Dunsbergen en ondergetekende op de Visma van 2012 te Rotterdam te kijken naar die grote bril van Ted. De man achter de bril vertelde enthousiast over vliegjes, watertjes, reisjes en vooral roemde hij de gezelligheid van die club.

Deze bril viel als eerste op daarna pas de persoon Ted een hartelijk, aardige, innemende man die ons vooral uitnodigde lid te worden van zijn (?) vliegvisvereniging.

Ze hadden vele feestavonden, dia voorstellingen, wie heeft de mooiste foto wedstrijd en wie heeft de grootste vis gevangen. Het kon niet op.

Henk en ik keken elkaar aan; het zou toch niet waar zijn?? Is daar echt een paradijsje bij die club ver weg gestopt van de hektiek van de Randstad??? Kijk nou, blijken Henk en Rien ook nog eens in Zoetermeer te wonen, toeval of toeval?

 Wij besloten lid te worden en een keer gratis mee te lopen daar aan de Noord-Aa. En zo geschiedde.

 Wat erg zeg, van de 15 aanwezigen kregen we er drie een hand en informeerden wat we kwamen doen! De rest zat gezellig te praten over hun hobby, bekeken ons besmuikt aan (O wat voor mannen zijn dat nou weer??). O ja, iemand bood nog een drankje aan en kwam gezellig bijpraten.

De volgende keren was het niet veel beter behalve dat er twee/drie leden wat nadrukkelijker zich met ons bemoeiden; of we ervaring hadden met vliegvissen (Neen dus) en veel beloften dat ze ons dat wel duidelijk zouden gaan maken.

Ik heb nog tegen Henk gezegd als ze zo doorgaan vraag ik een deel van de 50 euro terug, hoezo club? Geen structuur, beetje aanklooien, beetje vliegvissen, geen onderricht en veel drinken. Nou ja.

De omslag kwam toch redelijk snel. Wat er gebeurde? Nou niet veel, wij besloten ons lekker open te stellen en de club reageerde prima. (Of was het toch andersom??!)Wat ontzettend opschoot was de openbare verkoop van spulletjes van een overleden lid. En de tips om onze nieuw gekochte hengels goed te verzorgen. En wat helemaal opschoot waren de komst van een firma in vliegvisspullen, de haringhapperij en last but not least de geweldige gezellige rookavond. Voor mij maar ook voor Henk helemaal nieuw. Daar hebben wij allemaal van genoten en Henk in het bijzonder, heeft hij mij verteld.

 Het was een goede zet om lid te worden van jullie vereniging, de kneepjes van het vliegvissen krijgen wij langzaam maar zeker toch te horen (!!) en een cursus binden komt eraan. Wat wil je nog meer?? Ik zou tegen Ted  en zijn medebestuurders (zijn het eigenlijk wel medebestuurders?) zeggen ga zo door, geweldig, is het een suggestie om een fotoboek aan te leggen van de leden (Wie is wie met bijzonderheden op het gebied van vliegvissen natuurlijk) en een programmaatje voor het hele jaar? Nou ja. Conclusie: wij zijn blij met jullie en met het vliegvissen.

 Rien Hezemans en Henk Dunsbergen .

 Jonge leden  van  Weight Forward. ( of het is eigenlijk de schuld van Ted dat wij vliegvisser geworden zijn. Hoe heeft het zo ver kunnen komen?.)

 Als witvisser  brachten wij dit jaar in april een bezoek aan de Visma in Rotterdam.  In de vele stands   was genoeg te zien. Hengels, boten en andere visatributen. Al  lopend werd onze aandacht getrokken door  een stand  waar  men aan het vliegbinden was.  Voorgaande jaren keken wij even  even  en liepen  dan verder. Maar  een vriendelijk persoon ( Die Ted bleek te heten) die aan het binden was begon een gesprek met ons en vroeg waar wij woonden. Toen bleek dat wij inwoners van Zoetermeer waren nodigde hij ons uit om eens te kijken op een heel gezellige vliegvisclub. Op de NoordA

In april van dit jaar brachten wij  als adspirant  lid voor het eerst  een bezoekje aan de club.  Hartelijk werden wij ontvangen. Op de eerste avond had ik menigeen een hand gegeven , werd  ons direct een biertje of andere consumptie aangeboden en stonden wij even later met de clubhengel  het werpen te oefenen. Ondanks de vele aanwijzingen viel dat zeker niet mee. En nu vele maanden later is het nog moeilijk. Oké je krijgt de vlieg  op de plek waar hij het water moet raken  maar vraag niet hoe. De vissen duiken alle kanten op zonder het  vliegje te pakken.

Inmiddels zijn wij lid geworden van deze gezellige club en Ted je had zeker gelijk de club is nog gezelliger dan je op de Visma zei. De vliegbindavonden, het haring happen, de vooravond de andere visuitjes.  Het bijzondere is ook dat je andere mensen ontmoet die helemaal  voor de hobby gaan  en altijd bereid zijn je te helpen  en advies te geven.  Ook word je uitgenodigd om mee uit vissen te gaan.

Maar wij hebben inmiddels geleerd dat vliegvissen een kunst is die je met veel  oefenen kan leren.  Vingen wij  in het begin van  onze viscarriere  geen enkele  vis.  Inmiddels  wordt af en toe een visje aan de haak geslagen.  Het zijn altijd dezelfde vissers met een goede vangst en dat is zeker geen toeval. Wij, Rien en Henk hebben het goed naar de zin op de club en hopen  deze winter  vliegen te leren  binden.  Wij verheugen ons er nu al op.

Henk Dunsbergen .

 

 

Dit bericht is geplaatst in verhalen. Bookmark de permalink.