Verslaafd?
Ik moet heel eerlijk bekennen. Ik heb het nooit zo gehad op snoeken. Het lekker in de buitenlucht zijn en een beetje vissen, dat vond ik altijd leuk. Maar de vis, snoek, en dan vooral de vissen die aan de maat zijn. Die zijn eng. Heel erg eng. Ze hebben ‘grote’ vlijmscherpe tanden. Angstaanjagende verhalen hebben mij altijd tegen gehouden om fanatiek te gaan snoeken. De ervaren mannen en meisjes die angstaanjagende verhalen hebben van bloedende vingers. In mijn gedachten en fantasie werden dat al snel half afgebeten handen die nog aan een peesje bungelden. De kieuwgreep. Met een beetje geluk, steek je te ver door en ben je je vinger kwijt. Nee, mij niet gezien. Ik hou het wel bij voorntjes. Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik ze voorheen wel eens heb gevangen, maar toch dat was een heel gedoe. Groot schepnet. Natte handoek over de ogen om ze stil te houden. Bekkenklem om de bek open te houden. Grote punttang om te onthaken. Geen pretje. Niet voor mij en niet voor de vis. Met de club een beetje snoeken in Stolwijk bracht daar enige verandering in. Samen met Jan Benard, die mij een beetje wegwijs heeft gemaakt in de geheimen van het snoeken. Grote bewondering had ik op het moment dat hij zonder enige vorm van twijfeling mijn gevangen snoekjes met blote handen uit het water viste. Even het haakje eruit en terug naar moeder natuur. Kijk zo doe je de kieuwgreep. Zie je, er kan niks gebeuren. Probeer maar. Beetje eng, maar het ging wel. Afgelopen zondag was het schitterend weer en ben ik er dapper op uit geweest op snoek. De polder bij Alphen a/d Rijn, daar moest het gebeuren. Het water was doods en na twee uur had ik slechts een volgertje gehad. Dan maar naar een ander watertje in Zoetermeer. Dat ging een stuk beter. Na een half uurtje een heel jong snoekje (lees klein) klapte op de streamer. Mooi gezicht. Wat een sensatie. Deze kon ik wel aan, dacht ik. Wat Jan kan, dat kan ik ook. Nog een beetje onwennig graaide ik de vis uit het water. Gelukkig liet de streamer makkelijk los. Toen gebeurde het. Bonk. Hengel krom en ik had een wat groter exemplaar aan de streamer. Na een leuke dril, had ik de vis aan de waterkant. Slik, deze is wel groot. Hoe ga ik dit aanpakken. Zenuwachtige hond naast me, luid blaffend. Dat hielp niet, werd ik een beetje nerveus van. Tja, ik heb geen schepnet bij me. Dan toch maar pakken. Kieuwgreep ging me toch echt te ver. Dan maar ptoberen achter ze kop te pakken. Natuurlijk veel te voorzichtig en daar ging de vis weer. Nog een keer proberen. Verstand op nul en graaien maar. Yes, ik had de vis op de kant. 75 cm, dit is een persoonlijk record. Met een tangetje de streamer eruit, snel op de foto vastleggen.
Nadat de snoek weer terug was vrijgelaten, ging mijn hart tekeer. Damn, dit is best spannend. Ben ik nu verslaafd aan snoeken? Ik denk het wel. Het is wel heel spannend.
Jeffrey
