Dit doe ik echt niet meer.
Mijn zoon is een statische visser. Lange karpersessies in de zomer en in de winter snoeken met dood aas. Dat gebeurt dan met makreel, spiering of voorn.
Begin herfst waren we samen in Aarlanderveen. Hij met dood aas op snoek en ik met de vliegenlat en de nimf op zoek naar voorn. Er zat voorn genoeg, dus ik ving regelmatig een mooie maatvoorn.
Op de dode makreel lukte het niet dus al gauw kwam de vraag. “ geef mij eens zo een voorn van jou” . Nou dat moet dan maar en de eerstvolgende ruisvoorn was voor hem. Hak er op, dus hartstikke dood en vissen maar. Dat bleek goed te werken , hij ving op de voorn twee mooie snoeken.
Nu is het inmiddels eind december en zoonlief wilde weer graag vissen met dood aas en dan natuurlijk met voorn. Die kun je kopen via internet maar dat kost dan 1 euro per dooie voorn. Dus er werd aan pa gevraagd of ik een keer wat voorntjes wilde meenemen na het nimfen. Ik ving volgens hem toch altijd van die kleintjes tot 15 cm dus een mooi maatje.
Ik heb dat eerst wat afgehouden want ik zat er eigenlijk niet op te wachten. Maar ja. Dan toch maar een keer het tonnetje mee en met de nimfhengel naar een winterstekje in de buurt.
En dan zal je het altijd zien. De eerste aanbeet leverde een prachtige ruisvoorn op van meer dan 20 cm. En wat moet je dan, doodzonde, maar toch in het tonnetje gedaan. Je raadt het al, ik ving nog twee van die mooie en na enige aarzeling dan toch ook maar in het tonnetje gedaan.
Stukje opgeschoven en toen gelukkig wat kleine baarsjes, die gingen zonder schuldgevoel in het tonnetje. Volgende stukje leverde een mooi snoekje op van 25 cm. Die ging echt niet in het tonnetje maar ging lekker terug. Na een uurtje had ik toch een stuk of 15 vissen en visjes en vond ik het wel mooi genoeg.
Maar ik doe het niet meer, zo zonde om die mooie voorns na een klap op hun kop te zien verdwijnen in een diepvrieszakje.
Ik doe het echt niet meer, hij gaat maar naar de Haagse Markt of zo.