Afgelopen zomer ben ik regelmatig met de E-bike richting Oude Leede/Ackerdijkseplassen gereden. Eerst met mijn oude E-bike maar na ca. 11.000 km raakte de accu toch wat onbetrouwbaar. Van Zoetermeer naar Oude Leede en wat verder ( je staat zo voor het vliegveld bij Rotterdam) en weer terug zit je gauw op 40 km. En als je dan net te lang doorvist en snel naar huis moet, dus de ondersteuning maximaal gebruikt , ja dan kan het gebeuren dat je het niet haalt. En geloof me, fietsen zonder ondersteuning op zo een oud ding is niet te doen. Maar gelukkig was ik in de gelegenheid om een nieuwe te kopen met een zware accu.
Een rondje Oude Leede begint dan met een fietstochtje langs diverse sloten en slootjes waar ook vis zit zoals bijvoorbeeld de Poldervaart. Maar we fietsen door en gaan in Pijnacker richting Oude Leede. Je kunt dan de hele Ringvaart langs fietsen en via een grote U-bocht kom je uit in Delfgauw.
Het is een leuk ritje en in de Ringvaart is altijd wel een voorntje te vangen. Maar ik wist van vroeger nog een slootje langs die Ringvaart langs een doodlopend weggetje met een kas, paardenspul en een boerderijtje. Lekker rustig, geen verkeer en ik ving de nodige ruisvoorntjes met een droge “hazenoor”. Toen had ik in de gaten dat als ik de vlieg snel binnenstripte er de nodige grotere ruisvoorns volgden die de vlieg probeerden te pakken. En dat waren “echte” ruisvoorns die je nog maar zelden vangt.
Ik heb toen de hackles van de vlieg afgeknipt zodat ze met binnenstrippen net een beetje onder de oppervlakte bleven en toen werd het feest. Super mooie ruisvoorns pakte de vlieg. Terwijl ik in de zevende hemel stond te vissen liep de bewoner van de boerderij heen en weer naar zijn auto, hij was wat aan het inladen. Op mijn enthousiaste “goedemorgen” kreeg ik geen antwoord, tot twee maal toe. Toen hij voor de derde keer langskwam ving ik een schitterende voorn en zei tegen de man” kijk eens wat een schitterende ruisvoorn”. Hij stopte, keek lelijk en zei: “ Misdadig wat je doet, ze motten jou eens een haak door je bek slaan, vuile dierenbeul”. Ja toen was de lol er wel even af. Ik heb nog wat doorgevist, iets verder van zijn woning af maar voor mij was de pret wel over. Ik ben weer op de fiets gestapt en met een wat dubbel gevoel naar huis gereden.
Maar…. Dat slootje langs dat doodlopende weggetje liep wel door en het bleek dat ik via een omweg en een stukje fietsen dat slootje van de andere kant kon bereiken. Het slootje verlandde en liep dan dood na een paar honderd meter. Dus je raadt het al de volgende dag naar dat doodlopende slootje. Op 30 cm water zag ik met de polaroid bakken van ruisvoorns zwemmen. Weer de hazenoor er aan en vangen. Ik denk een stuk of vijftien super vissen in twee uurtjes. En nog groter dan de dag er voor. Zulke ruisvoorns had ik lang niet gevangen.
Natuurlijk de volgende dag weer naar dat slootje gefietst. En ja hoor ze waren er weer en het was weer genieten.
Tijdens het vissen zwom er zo nu en dan een mega snoek voorbij vergezeld van een kleiner snoekje. Mooi om te zien dat de ruisvoorns wat opzij zwommen en uitwaaierde als de snoek langs kwam. Het kleine snoekje zwom mee totdat moedersnoek het zat was, uithaalde en de kleine snoek weg jaagde.
De derde dag waren ze weg, geen ruisvoorn meer te zien. Zo nu en dan fiets ik om als ik in de buurt ben en kijk even, maar ze zijn echt vertrokken. Plekje onthouden voor volgend jaar zomer.
Wim Brummer
